زمان مطالعه: 12 دقیقه »فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَب‏» (قرآن کریم؛ سوره الشرح، آیه 7) بارورترین و خلاق‌ترین بخش شخصیت، در غیررسمی‌ترین و آزاد ترین اوقات تکوین می‌یابد. «جولیا کامرون» در یوان باستان، اوقات فراغت را اشتغال به کارِ لذت‌بخش تلقی می‌کردند و بر این باورند که بزرگ‌ترین و باشکوه ترین تمدن‌های بشری محصول اوقات فراغت آدمی است! اما عده‌ای اوقات فراغت را بیکاری، بطالت و

زمان مطالعه: 19 دقیقه )آسیب‌شناسی تربیتِ حمایتی) استعداد داشتن برای مقابله با پیامدهای ناخوشایند و خطرزا، ما را بر آن می‌دارد که استعداد خودمهاری را در خود تقویت کنیم. «شفلر« امروزه بحث آموزش مهارت‌های زندگی یکی از رایج‌ترین برنامه‌ها و فعالیتهای یادگیری دانش‌آموزان در مدارس است. هدف از این گونه آموزش‌ها این است که دانش‌آموزان از همان ابتدای فعالیتهای مدرسه‌ای و آموزشگاهی، نیازهای زندگی

زمان مطالعه: 22 دقیقه )آسیب‌شناسی امنیت گُل‌خانه‌ای) آن کس که از ناامنی نمی‌هراسد شایسته‌ی دست‌یابی به امنیت است. «تولستوی» آسیب‌شاسی امنیت روانی در قلمرو تعلیم و تربیتِ آسیب‌زا و بازکاوی روش‌ها و راه‌بردهای امنیت‌بخشی به کودکان، زمانی موضوعیت می‌یابد که آثار وارونه و نقیض‌نمای آن را در قالب الگوها و روش‌های تأمین امنیت بیرونی، یعنی امنیت‌دهی کاذب و ناپایدار، دریابیم. »امنیت‌ورزی» مبتنی بر «رهیافتِ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه )هفت انتقاد به تعلیم و تربیت جدید(1)) – آسیب‌شناسی تربیت ابزاری – آسیب‌شناسی تربیت علمی! – آسیب شناسی تربیت حیوانی – آسیب شناسی تربیت جامعه‌مدار – آسیب شناسی تربیت غیرارزشی – آسیب‌شناسی تربیت غیرارادی – آسیب شناسی تربیت اکتسابی 1) تلخیص و گزینش – با اندکی تصرف – از مقاله‌ی هفت انتقاد به تعلیم و تربیت جدید؛ نوشته‌ی دکتر سید

زمان مطالعه: 2 دقیقه دست‌اندرکاران آموزش و پرورش همواره کوشیده‌اند از طریق به‌کارگیری وسایل مختلف آموزشی و کمک‌آموزشی، اهداف تعلیم تربیت را محقق سازند. پیشرفت‌ها و ابداعات بسیار چشم‌گیری که در چند دهه‌ی اخیر در زمینه‌ی بهبود روش‌ها و وسایل آموزشی صورت گرفته، سبب گردیده است که اهداف اصلی تعلیم و تربیت تحت‌الشعاع این وسایل قرار گرفته و به تدریج به دست فراموشی سپرده

زمان مطالعه: 2 دقیقه دومین آسیب تربیت جدید، تعارض و یا ناموزونی بین مبانی علمی و مبانی فلسفی و دینی آن است. هدف تربیت باید «انسان شدن انسان باشد«)-((1) و یا به تعبیری جدیدتر، «تحقق انسان» و خودشکوفایی تمامیت استعدادهای او باشد، حال آن‌که جهت‌گیری تعلیم و تربیت کنونی بر مدار سلیقه و مُدگرایی زمانه و یا گزینش‌های پاره پاره از وجود انسان می‌چرخد!