زمان مطالعه: 9 دقیقه کودکی که امروز در آستانه ی هزاره ی سوم میلادی ایستاده است، از یک دیدگاه شباهت به انسانهای نخستین دارد؛ یعنی که در نگرش به هستی واسطه ی او در شناخت بیشتر «تخیل» است تا «تعلیل«. یک پاره ابر سفید که هم شکل دارد، هم حرکت، در نظر کودک موجودی است زنده، و بی آنکه در ظاهر شباهتی به انسان

زمان مطالعه: 6 دقیقه با آن چه گفتم، خواستم زمینه ای آورده باشم برای آنچه اکنون می گویم، و اکنون می گویم که میان انسان نخستین و کودک و شاعر در نگرش عاطفی به هستی و طبیعت، و دریافت تخیلی از این نگرش، و بیان این دریافت با زبانی استعاری، شباهتی موجود است، و این شباهت در حاصل نگرش و دریافت و بیان آنهاست،

زمان مطالعه: 9 دقیقه گفتم که شاعری «کودک ماندگی» است؛ زیرا که شاعر مانند انسان نخستین که در عمر تاریخی خود دوران کودکی را می گذراند، و مانند کودک که در عمر فردی خود دوره ی آشنایی با زندگی و جهان را می گذراند. همچنان به هستی و طبیعت نگرشی احساسی و عاطفی دارد، و از این نگرش دریافتی تخیلی [دارد]، و این دریافت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

زمان مطالعه: 4 دقیقه [گزیده ای از مقاله ی «تطبیق کیفیت تخیل در افسانه های کهن«، محمد محمدی، فصلنامه ی شماره ی 10، ص 40] »تخیل، ذاتی وجود انسان است. بخشی از ساخت و کار ذهن انسان از راه تخیل صورت می گیرد. تخیل نه تنها نیروی سازنده که مهم تر از آن، دارای نیروی آرامش بخش است. انسان با تخیل، طبیعت را دگرگون

زمان مطالعه: 16 دقیقه [گزیده ی مقاله ی «نمونه هایی از تصویر کودک در ادبیات ایران، نوشته ی عسکر بهرامی، از کتاب تأملی در هنر و سینمای کودک و نوجوان، انتشارات فارابی] گستره، پهناوری و ژرفنای ادبیات کهن ایران سرشار از موضوع ها، بن مایه ها، شخصیت ها و ویژگی های گونه گون است. گونه گونی تصویرهای ارائه شده از هر یک از موارد