دسته بندی: حکمت های گمشده در تربیت (نگاهی تازه به متون دیرینه)

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »چو خود را به دست آوری خوش می رو« هر که تمام عالم شد، از خدا محروم شد و از خود تمام پر شد. رومی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اندر روزگار «جالینوس» یکی را انگشت راست درد خاست. طبیبان ناقص دارو بر انگشت وی می نهادند و هیچ سود نداشت، جالینوس دارو بر آن

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تربیت نامرئی و رؤیایی – دریغ آن انجمن های رامش خیز که به دیدار یاران بهشتی آراسته بود و به گفت و گذار رنگین بهاری

زمان مطالعه: < 1 دقیقه [بهارستان جامی، نورالدین عبدالرحمن جامی شاعر و عارف قرن نهم، به نقل از صور خیال، ص 142 و 143] – همه ی نیکویی ها در

زمان مطالعه: < 1 دقیقه – از هر مصنوعی صانع را مشاهده می کنند و از ذره ی دیدار آفتاب حقایق را مطالعه نمایند. – چشم های خود را به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه [به نقل از کتاب «ذکر جمیل سعدی«، ص 49] »یکی را از وزراء پسری کودن بود، پیش یکی از دانشمندان فرستاد که مرین را تربیتی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »حکیمی پسران را پند همی داد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم و زر در سفر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه گلی خوشبوی در حمام روزی رسید از دست محبوبی به دستم بدو گفتم که مشکی یا عبیری که از بوی دلاویز تو مستم بگفتا من

زمان مطالعه: < 1 دقیقه [کلیات سعدی، محمد علی فروغی] چون بود اصل گوهری قابل تربیت را در او اثر باشد هیچ صیقل نکو نیارد کرد آهنی را که بد

زمان مطالعه: 2 دقیقه اگر در جهان آفتاب در فشان است در تن، عقل نشان است. اگر در جهان ماه تابنده است در تن، عالم زاینده است. اگر در