زمان مطالعه: < 1 دقیقه
1- رشد و نمو قوای دماغی (روحی) به موازات رشد و نمو قوای جسمانی در فرزندان.
2- فراگیری فن زندگی در اجتماع و سازگاری با محیط، به وسیله ی تعدیل خواسته ها و مهار کردن نقش، همگام با پرورش قوای دماغی و جسمانی.
3- تأمین قدرت اراده و قوت غرایز و عواطف برای مواجهه با شداید و مسایل دشوار زندگی.
4- بوجود آوردن حس استقلال طلبی در فرزندان جهت کمرنگ کردن اتکای فرزندان به خانواده، برای گذران زندگی اجتماعی و پیوند دادن بیشتر خانواده ی جدید فرزندان به اجتماع.