زمان مطالعه: < 1 دقیقه
نحوه ی برخورد افراد خانواده با کودک، در او می تواند حالات و رفتار گوناگون را باعث شود و در او، زمینه ی تعادل روانی یا بالعکس، نابسامانی روحی ایجاد کند. در حال ناراحتی تسلط بر خویش داشتن و روی خوش و مناسب به خود گرفتن و کلام مناسب را با کودک مطرح کردن، همه و همه آموختنی است و با تفکر بدست نمی آید. باید از دیدنی ها و شنیدنی ها آموخت و بس. در این بین:
1) حسن رابطه ی پدر و مادر با یکدیگر.
2) حسن رابطه ی مادر با کودک.
3) حسن رابطه ی کودک با والدین.
از عوامل اساسی جبران کمبودهای طبیعی فرزند و ترمیم کننده ی ضعف شخصیتی کودک است.
