راه های برطرف کردن این صفت نکوهیده که در سن کودکی شکل منسجمی به خود نگرفته است، عبارتند از:
1- باید رشد و نمو غریزه ی مالکیت را در کودک به گونه ای مراقبت کنیم که پا به پای رشد کودک، قوانین اخلاقی و مذهبی و اعتقاد به «حرمت مالکیت دیگران» را فرا گیرد و در نهاد خویش، پایبندی برای آن غریزه را بوجود آورد.
2- محیط خانواده را، به امانتداری و پاکدامنی آراسته کنیم.
3- تنبیه کودک را به تأخیر بیندازیم و علت دزدی کودک را از روی اشیای دزدی کرده بشناسیم و علت یابی کنیم و در جهت رفع آن تلاش کنیم.
4- کودک را به علت دزدیش، واقف کرده تا به تغییر اخلاقی خود، مطلع شود و از این انحراف اخلاقی نفرت پیدا کند.
5- اگر محرومیت یا بی عدالتی و یا تحقیر کردن مداوم و یا میل به جلب محبوبیت و نظایر آن، دلیل دزدی کودک است، می بایست با رعایت احتیاط و بدون افراط، به ارضای کودک پرداخت و او را تحویل گرفت.
6- با جلب اعتماد کودک به خودمان، او را به محیط و نگاه اطرافیانش را به او خوشبین کنیم و کار او را، امری تصادفی جلوه دهیم.
