واضح است که در یک اجتماع متمدن، هر کودکی باید قادر به خواندن و نوشتن باشد و هر مدرسه ای که فراموش کند که این دو امر در تعلیم و تربیت، اولویت دارد، ناگزیر از رسیدن به هدف خود، در تعلیم راه و رسم یافتن معانی ساده ی کلمات نیست، بلکه در پی این است که چگونه کتاب ها را به عنوان ابزاری برای حرفه و سودجویی، در زندگی به کار برند و این که عشقی به ادبیات پیدا کنند که در سراسر زندگی با ایشان بماند. قسمت عظیم فرهنگ جهان از طریق کتاب ها، می تواند در دسترس ما قرار گیرد.
هنوز در بسیاری از نواحی این مطلب، ثابت نشده است که آموختن و تکلم کردن درست کودک، می بایست در دبستان صورت گیرد. انتقال افکار و تغییر از احساسات، تنها با کلمات و نوشتن صورت نمی گیرد، بلکه موسیقی و هنر و حرکت نیز در این امر سهیم است. همه ی این ها باید جزیی از زمینه ی تربیتی را فراهم آورد و جای بسی خوشبختی است که این امر به صورت روزافزون، در مدارس، مورد توجه قرار می گیرد.
