زمان مطالعه: < 1 دقیقه
تربیت دینی، مایه ی باز شدن چشم، به سودمندی ها و افتخارات زندگی و آموختن ارزش موسیقی و ادبیات و هنر است و پاس داشتن از کارهای قهرمانی و کنار گذاشتن حس خودپسندی و رشد ملکه ی خدمت دسته جمعی و احترام گذاشتن به خدمات دیگران؛ عبارت است از اکتشاف تقدیس و پاکیزگی در هر چه نیک است و جستجوی کمال در همه ی شاخه های زندگی. در مدرسه چه می شود کرد؟ چه اختلافاتی را باید متوقع باشیم و حتی آن ها را تایید کنیم. آدم ابوالبشر به احتمال قوی، تندیسی از تندرستی کامل و دین مستحکم بوده، ولی تنها زیستن برای او خوب نبوده و به همین جهت، خداوند، حوا را برایش آفریده است. پس، مسئله ی همزیستی پیدا شد و نیاز به ارتباط و پیوستگی با دیگران پیش آمد. تربیت در همه ی زمان ها با وسایل مختلف ارتباط میان اشخاص و گروه ها و
ملت ها سر و کار داشته است.