غرور و جسارت ممکن
– دوقلوها اغلب توجه خاصی را به سوی خویش جلب می کنند. مشاهده ی دو نوزاد در کالسکه، دو کودک نوپای شیطان، دو بچه ی آراسته و آماده برای مدرسه، جذابیتهای زیادی را به همراه دارد.
– دوقلوها بیشتر تمایل دارند با یکدیگر بازی کنند تا با بچه های دیگر. آنان اغلب به هم نگاه و حرکات یکدیگر را تقلید می کنند؛ بتدریج صمیمیت بین خود را بسط و توسعه می دهند و از یکدیگر به عنوان تکیه گاه اجتماعی و عاطفی شان بهره می برند. کاملیا، نه ساله، احساس می کرد که بدون برادر همزادش تنهاست و کریس، هشت ساله گفت که: «همزاد داشتن سبب شده است که حس کند فردی «خاص» و «نیرومند» است.» او در ادامه ی مطلب افزود: «هیچ کس به آسانی نمی تواند اسباب آزار و اذیت ما را فراهم کند زیرا ما دو تا هستیم.«
موانع ممکن
– بعضی دوقلوها حس می کنند افراد کاملی نیستند. هر یک از آنها ممکن است تصور کند که سایه ای از همزاد «بهتر» است.
– بعضی از دوقلوها پیوند نزدیک و منحصر به فردی با یکدیگر برقرار می سازند و نسبت به برادرها و خواهرها و حتی والدین کم توجه می شوند و به تدریج ارتباطات اجتماعی خود را محدود می کنند.
برای به حداقل رساندن این موانع می توانید:
– مراقب باشید که هنگام توصیف شخصیت دوقلوها، آنان را با هم مقایسه نکنید.
– ترغیب شان کنید که با دوستان متفاوت معاشرت کنند و کارهای مغایر و متفاوت انجام دهند.
– اوقاتی را به طور جداگانه به هر یک اختصاص دهید.
