1- تقویت وجدان کاری و گسترش و عمق نظم پذیری اجتماعی در تمامی پهنه های زندگی.
2- تقویت روحیه خودسازی، خوداتکایی، خودرهبری و افزایش توانمندی
در مبارزه با هوای نفسانی و غلبه بر حسادت، خودپسندی، خودخواهی، کینه توزی و. . .
3- تقویت مهارت های اجتماعی جهت سازگاری با موقعیت های جدید و پیچیده.
4- تقویت روح همکاری، همدلی نوع دوستی، گذشت، فداکاری و همزیستی در میان افراد.
5- تعدیل عواطف و به کنترل در آوردن حالاتی چون خشونت، ستیزه جویی، ترس و کینه جویی و. . .
6- مرتفع ساختن عوارضی روانی اجتماعی در فرآیند تعاملات بین فردی مانند انزواجویی رقابت های تخریب گرانه، ترس های اجتماعی.
7- شناخت اصول و قانومندی ها و تبعیت از آنها به هنگام برخوردهای فردی و اجتماعی.
8- تمرین نقش پذیری، مسئولیت پذیری و تن دادن به کارهای جمعی و تعاون برای پیشبرد اهداف تربیتی.
9- ایجاد حس احترام به خود و دیگران و تحمل عقاید دیگران.
10- تقویت روابط اجتماعی بین کودکان و نوجوانان و علاقه به درک تفاوت ها و پذیرش نقش آنان در زندگی.
11- تمرین مشارکت جمعی، تصمیم گیری جمعی و مشخصه های آن.
12- تقویت حس مسئولیت پذیری در وظایف فردی و اجتماعی.
13- گسترش همیاری درسی و تحصیلی بین فردی از طریق گروه های دانش آموزی.
