»دورکهیم» برای توضیح آن که چه طور افراد، هنجارها و ارزش های اجتماعی را می پذیرند و رفتار خود را با آن تطبیق می دهند از نظریه «تصاویر جمعی» استفاده می کند و معتقد است که در جامعه حالات، باورها، عقاید و ارزش هایی وجود دارد که با استفاده از ضمانت های اجرایی، – که مهم ترین آن ها قوانین موضوعه هستند، – به فرد تحمیل می شود و فرد چاره ای جز پذیرش این «تصاویر جمعی» ندارد.
دورکهیم راجع به این که چه طور این «تصاویر جمعی» جزئی از وجود افراد می شود بحثی نمی کند؛ ولی از مطالعه ی دیگر نظرات او چنین بر می آید که او شخصیت انسان را محصول واکنش هایی می داند که از طریق فشارهای اجتماعی حاصل می شود. عقاید دورکهیم نماینده ی طرز فکر عده ای از جامعه شناسان اروپایی است که بر این باورند «روان انسانی آیینه ی کوچک دنیای اجتماع است«. از این میان می توان نام «گئورک زیمل» آلمانی را که از جامعه شناسان معروف است ذکر کرد.
»چارلز هورتن کولی» جامعه شناس معروف آمریکایی هم تقریباً همین عقیده را دارد؛ با این تفاوت که مسئله را به شکل دیگری مورد بررسی قرار می دهد.
