علاوه بر روش های یادگیری و روش های تدریس، یکی از مفاهیم همگانی و بسیار مفید برای طراحان تالارها و نویسندگان زیرنویس ها، در نظر گرفتن علایق بازدید کننده است. این موضوع به طراحان کمک می کند که برای بهبود شرایط موزه، رویکردی بازدید کننده- مدار داشته باشند. در مدارس، دانش آموزان
برای توجه به مفاهیم و یاد گرفتن آن ها با محرک نمره و ارزیابی، انگیزه می یابند و پاداش می گیرند؛ یعنی پاداش آن ها در قبال یادگیری بیرونی است. موزه ها باید بیشتر بر پاداش درونی تکیه کنند؛ پاداشی که شامل ارضای حس کنجکاوی؛ ایجاد رضایت از به کارگیری مهارت ها به شکل ثمربخش در بازدید کننده؛ برآوردن انتظارات فردی؛ و دریافت بازخورد مثبت است. بدون توجه به روش یادگیری افراد، محرک آموزش غیررسمی موزه پاداش درونی است. برای ایجاد انگیزه، در نظر گرفتن و پاسخ گویی به روش های مختلف یادگیری افراد، نوع شخصیت و میزان هوش آن ها راه مناسبی است؛ زیرا با این کار می توان موزه ها را برای بسیاری از بازدید کنندگان به مکانی رضایت بخش تبدیل کرد. به هر حال به عنوان آخرین بررسی ها باید کارایی موزه و تأثیر آن را با توجه به عملکرد موزه و با در نظر گرفتن خدمات ارائه شده توسط موزه، و این که «موزه تا چه حد توانسته با بازدید کنندگان ارتباط برقرار کند و آن ها را برای فهمیدن موضوع درگیر کند، سنجید«. این سؤال باید مهم ترین عامل در روند عملی طراحی موزه و ارزیابی نهایی آن باشد. چه طور می توان پاسخ گوی روش های مختلف یادگیری افراد شد؟ پاسخ گویی به روش های یادگیری به خودی خود هدف نیست؛ اما روش لازم برای برقراری ارتباط مؤثر و تعاملی است.
فصل آینده نیز به بحث درباره ی مباحث روش های یادگیری، روش های تدریس و انگیزه ی درونی از طریق بررسی سطح اطلاعات ارائه شده در موزه ها و شرایط فیزیکی و ذهنی ارائه ی موضوعات خواهد پرداخت.(1)
1) به نقل از مقاله ی «روش های یادگیری«؛ دفتر اجرایی موزه ی علوم؛ زمستان 81- سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی؛ ترجمه ی ژیلا عبدالله پور؛ از ص 9 تا 11.
