بعضى اوقات پا بوى عرق مىدهد، این مذموم است در مجلس وارد شود بعضى اوقات اینطور است که مىبینیم جوانى، پیرمردى، وارد جلسه شد و جلسه را متعفن کرد، براى اینکه پایش بوى عرق مىدهد یا جورابش بو مىدهد، این با مسلمانى جور درنمىآید، اسلام، مسلمانى او را قبول ندارد. مىگوید: آقا وقتى وارد جلسه شدى معطر وارد مجلس شو، اگر معطر نیستى اقلاً کثیف وارد جلسه نشو، قرآن مىفرماید: «یا بَنی آدَمَ خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ«(1)
و شاید به قول ما طلبهها مسجد خصوصیت ندارد و از مسجد باید القاء
خصوصیت شود و اینکه معناى آیه این باشد که آقا وقتى مىخواهى وارد اجتماع شوى تمیز وارد اجتماع شو مواظب باش دهانت بو ندهد، عرق پایت افراد را اذیت نکند کسى که زیر بغل او بو مىدهد، پاى او بو مىدهد این فرد هر روز جورابش را بشوید، هر روز پایش را بشوید. استاد بزرگوار ما مرحوم آیةالله العظمى بروجردى (ره) بعضى اوقات به یک تناسبى مىفرمودند شخصیت به دست آوردن واجب نیست اما شخصیت را از دست دادن حرام است. این سخن یک مرجع تقلید است لذا بىتوجهى به نظافت، به شخصیت شخص لطمه وارد مىسازد و این به عنوان ثانوى حرام است.
از فتاواى فقهاء نیز برمىآید چنانچه انسان کارى کند که خودش را در اجتماع کوچک کند حرام است، یعنى شما مسواک نکرده وارد جلسه شوید، دهانتان بو بدهد کسى بوى دهانتان را بشنود و متأذى شود و از مسلمانى بیزار گردد این کار حرام است، زیرا آن فرد که متأذى شود شخصیت شما پیش او کوبیده مىشود، شما به دست خود شخصیت خودتان را کوبیدهاید و این کار به فتواى آقاى بروجردى (ره) حرام است. از نظر روایات هم همین است.
پیامبر اکرم (ص) رسمشان این بود وقتى مىخواستند از خانه بیرون بیایند در آینه نگاه مىکردند حتى اگر آیینه نبود در آب نگاه مىکردند. روایت مىنویسد عایشه یک وقتى مزاح مىکرد با پیامبر و مىگفت: یا رسول الله آخر مرد که نباید زینت کند، مىفرمود: مرد باید با نظافت از منزل بیرون بیاید براى اینکه وسیله غیبت مردم واقع نشود. هر فردى وقتى که از منزل بیرون مىآید و سر و لباسش به هم ریخته است و وسیله غیبت دیگران مىشود آنکه غیبت کرده گناه دارد به جهنم مىرود، اما تو هم شریک آن گناهى براى اینکه موجب شدهاى او غیبت کند.
نظیف باشید، اسلام نظافت را خیلى دوست دارد، در روایات داریم پیامبر پول عطر خیلى مىداد و حتى در روایات داریم بعضى اوقات اصحاب مىفهمیدند که پیامبر اکرم (ص) از اینجا گذشته است براى اینکه او عطر مخصوصى مىزد. اسلام نمىگوید مثلاً لباس خارجى بپوش یا لباس گواردین درجه اول، اما مىگوید مستحب است لباس سفید بپوشى چون لباس سفید
پوشیدن شاید یک علتش این است چنانچه لباسش رنگین باشد یک ماه دو ماه هم اگر عوض نکند طورى نیست یعنى چرک آن معلوم نیست. اما اگر لباس سفید باشد، خوب نمىتواند بیشتر از یک هفته عوض نکند. لذا اسلام مىگوید لباس سفید بپوش: مستحب است لباس سفید بپوشى.
این غسلهاى مستحبى فراوانى که در ایام مختلف توصیه شده به همین خاطر است که ما تمیز باشیم در شبهاى ماه مبارک رمضان، شبهاى طاق مستحب است انسان غسل کند شب بیست و سوم غسل دارد، روز عاشورا غسل دارد، روز تاسوعا غسل دارد، روز عید غسل دارد، روزهایى که انسان مىخواهد وارد جامعه شود غسل دارد، ولو لباس از نظر قیمت پایین باشد، خیلى اهمیت ندارد، شخصیت هم به لباس پرقیمت نیست، اما شخصیت انسان به لباس تمیز است، همچنین بچههایتان را مؤدب بار آورید و اول مؤدب از نظر کردار، با نظافت بار بیاورید، مواظب باشید بچههایتان یک دفعه دستش آلوده نباشد و با آن دست آلوده غذا بخورد.
1) اعراف، 31.
