مهم ترین نکته ای که کودکان باید درباره ی اندازه گیری بدانند، این است که مفهوم هر کمیتی چیست. به عبارت دیگر، هر کمیتی بیانگر چه ویژگی ای از جسم است. برای مثال، منظور از طول، حجم، زمان، یا وزن چیست؟ مربیان می توانند با توضیح دادن هر یک از مفاهیم فوق برای کودک، او را به تدریج با ابزارهای اندازه گیری آشنا کنند. برای آموزش سنجش و اندازه گیری طول اشیاء و پدیده های گوناگون، ابتدا باید روش استفاده از وسایل اندازه گیری را به کودک آموزش داد و سپس از او خواست تا طول و عرض تعدادی از وسایل، اسباب بازی ها و عروسک هایش را اندازه بگیرد.
برای آموزش «مقایسه کردن» وزن دو جسم، می توان از کودک خواست
که آن دو را در دو کفه ی ترازو قرار دهد و به سبک و سنگین بودن هر یک از آنها پی ببرد. برای مثال، یک تکه چوب 2 سانتی متری، با وجود این که از یک پیچ و مهره ی آهنی بزرگتر است، اما از آنها سبک تر است، یا یک گلوله پنبه، با وجود این که از یک پرتقال، بزرگتر است، اما از آن سبک تر است.
برای آموزش اندازه گیری «حجم» به کودک، والدین و مربیان می توانند از ظرف های کوچک و بزرگ استانداردی که حجم معینی را نشان می دهند، استفاده کنند و از کودک بخواهند که با ریختن مقداری آب، یا مایع رنگی در آنها حجم شان را اندازه بگیرد. استفاده از این ظرف ها این نکته را به کودک می آموزد که حجم به بلندی، یا پهنی ظرف بستگی ندارد. لیوان های یک چهارم لیتری، ظرف های نیم لیتری و یک لیتری، گالن های 3 و 4 لیتری از جمله ظرف های استانداردی هستند که کودکان می توانند به وسیله ی آنها روش اندازه گیری حجم را یاد بگیرند.
برای آموزش اندازه گیری «زمان» به کودک، والدین می توانند با استفاده از ساعت های ثانیه شمار دار، ثانیه، دقیقه، و ساعت را به کودک یاد بدهند. با استفاده از تقویم نیز می توانند هفته، ماه و سال را به کودک بیاموزند.
