با همه اهمیتی که ما برای مرگ مادر و ضایعه آفرینی برای کودک قائلیم باز هم نمی توانیم مسأله مرگ پدر و ضایعه های ناشی از آن را برای زندگی کودک نادیده گیریم مرگ پدر همیشه اثراتی غم انگیز و دردناک برای کودک دارد اگر چه مادر او فردی شجاع، فداکار و وقف خدمتگزاری و پرستاری کودک باشد. خلائی دردناک برای کودک است. که به سادگی قابل از بین رفتن نیست و او به سادگی نمی تواند آن را فراموش کند. غمزدگی و پریشانی کودک از این بابت فوق العاده است.
وقتی کودک با پدرش شدیدا مأنوس باشد خبر مرگش چون پتکی بر سر اوست و طفل را گیج و منگ می کند. تحول عمیقی در روح کودک پدید می آید که ناشی از احساس عدم تأمین، عدم سرپرستی، و عدم حمایت است. این احساس هم چنان او را رنج خواهد داد تا آنگاه که سرپرستی برای کودک معین شود و او را از این احساس ها برهاند پیوستگی ها و علائقی تازه در زندگی او پدید آید و استقلال و آرامشی را بدست آورد.
این خلاء به میزانی دردناک است که در شرح حال پیامبر گرامی اسلام آورده اند که او حتی پس از بعثت، در مواردی به آن امر درباره خود اشاره کرده و رنج ناشی از آن را بازگو می کرد و بعدها در رابطه با کودکان یتیم چنان موضعی نیکو داشت که ایتام او را پدر خود به حساب می آوردند و از حمایت او برخوردار می شدند.
