زمان مطالعه: < 1 دقیقه
پدران و مادران در طریق ادای مسئولیتی که برعهده دارند بحکم عقل و
شرع موظفند که کوشش و تلاش نمایند از بیحالی، بی توجهی، شانه خالی کردن از وظیفه تربیت بهرگونه ای و بهر صورتی که قابل طرح باشند بپرهیزند. استواری و اقتدار خود را به صحنه عمل بکشند و بدانند که در خلاف چنین صورتی عذرشان موجه نیست و نمی توانند در دادگاه عدل الهی پاسخگو بوده و خود را تبرئه نمایند.
زندگی خانوادگی و اداره فرزند و تربیت و به ثمر رساندن آنها و نیز حفظ ثبات و آرامش اصل خانه بدون قبول مسئولیت و رعایت استحکام آن میسر نیست و اگر هم افرادی در آن ادای زندگی را درآورند حیات شان از حلاوت و شیرینی لازم و از بند و باری که لازمه زندگی است برخوردار نیست.
