محبت ضروری رشد و وظیفه والدین اعلام و اعمال محبت است به گونه ای که کودک آن را با تمام وجود حس کند. دستیابی به چنین مقصدی از راه تغذیه کودک در شیر مادر، بوسیدن کودک، نوازش کردن، در آغوش گرفتن، پذیرفتن و مورد تائید قرار دادن او میسر است.
رسول خدا (ص) در اهمیت این اعمال محبت فرموده است: (من قبل ولده کان له حسنه ج 2- سفینة البحار) هر کس فرزندش را ببوسد خداوند برای او
حسنه ای منظور می دارد. مراقبت ها و محبت ها برای کودکان باید عمیق باشد زیرا که کودکان از تصنع سر درآورده و از آن بیزارند.
محبت به کودک بگونه ای باید مطرح شود که به زندگی کودک معنی ببخشد کودک در سایه آن احساس کند که واجد ظرفیت است و در عمق وجودش احساس ارزش کند. کودکان در همه احوال در پی ارزیابی از محبت والدینند. حتی مراقبت دارند که دریابند شما چه تعبیری در رابطه با او دارید، چه گوشه و کنایه ای به او می زنید، در نزد غیر او را چگونه معرفی می کنید. چنانچه طرز برخورد و تعبیرات شما رضایت آمیز باشد و او خرسند و در غیر اینصورت شدیدا نگران و ناراحت است.
