زمان مطالعه: < 1 دقیقه
کودکی که در خانه محبت نمی بیند و یا دچار کمبود عاطفی است فردی می شود ناپایدار، دچار احساس مسئولیت اندک. حاضر نیست تعهدی را در جامعه بپذیرد و آن را ایفا کند. از جامعه همه گاه می ستاند ولی چیزی را حاضر نیست تحویل بدهد.
اینان نسبت به همنوعان خود سردند و بی عاطفه و حتی براساس تحقیقات بولبی عاطفه ندارند. از غم دیگران ناراحت نیستند و حتی در مواردی از این امر خرسند و شادان هستند و این خود زمینه را برای رنج و شکنجه ی دیگران فراهم می سازد. برخی از تحقیقات نشان داده اند افرادی که در کودکی از محبت محروم بوده اند بعدها کارشان به واکنش های ضد اجتماعی کشیده شده. به این امر امیدوار نبوده اند که کسی آنها را دوست بدارد و حتی نسبت به بزرگسالان کینه ای را در دل می پروراندند. احساسات نوعدوستانه چون عشق و ترحم و احترام در آنان ضعیف است.
