تحقیقات روانپزشکان، جامعه شناسان جنائی و روانشناسان تربیتی نشان میدهد که تجارب دوران طفولیت در پیشامدهای ناگوار زندگی افراد در طول مدت عمر مؤثر است و این تجارب در شخصیت دوران بزرگسالی نمود پیدا می کند. بسیاری از جنایتکاران و منحرفان کسانی هستند که تجربه تلخی از زندگی خود در مراحل اولیه عمر و به خصوص در 6 سال اول زندگی داشته اند.
تحقیقات حدود شصت محقق در سال های 1940-1937 در بررسی ریشه واکنش های جوانانی که از سال های اولیه زندگی شان نابسامانی هایی پیدا کرده اند به ما می گوید اکثر افرادی که مرتکب لغزش و انحراف شده اند در دوران خردسالی با اشکالاتی در رابطه با خانواده مواجه بوده اند. فروید روانکاو معروف در مطالعات علمی خود به این نتیجه رسید که سازنده انسان تجارب دوران کودکی اوست و هوسهای این دوران حیات بزرگسالی را تحت تأثیر قرار می دهد. تحقیقات دیگران نشان داده است غالب تصادفات و صدماتی که برای افراد پدید می آید و امنیت و کفایت شخصی افراد را در مخاطره می اندازد مربوط به تجارب دوران کودکی است و بالاخره اغلب افراد غیرعادی در دوران کودکی خود در رابطه با خانواده مسأله ای داشته اند.
آری، سالهای اولیه زندگی از این بابت هم مهم است و تکامل شخصیتی و سازمانی افراد نمی تواند از دوران کودکی او جدا باشد. مشکلات زندگی و مسائل
آن در مراحل مختلف حیات انعکاسی از تضادها و تجربه های تلخ و کشمکش ها و تضادهای سنین اولیه است و فروغ یا تاریکی حیات اغلب به این مرحله مربوط می شود.
