در مورد عصیان و انحراف نسل و در انگیزه شناسی جرم نیز بحث از خانواده است. معمولا در جستجوی یافتن علل و عوامل انحراف و ریشه یابی دردها، ناسازگاری هاو ضایعات از مسائل بسیاری نام می برند که خانواده در رأس آنها قرار دارد. کودک تجارب اولیه خود را از آنجا بدست می آورد، بعدها آن را با دیگر تجارب اجتماعی می آمیزد و هوش و عقل اندک و محدود خود را هم در آن نفوذ می دهد تا نوعی خاص از سلوک و رفتار طرح ریزی و عرضه و ارائه شوند.
خانواده را مرکز اخلاقی جامعه دانسته اند. نوع تربیت و برخورد، روابط و پیوند افراد موجد وحدت و منش اجتماعی است. هم چنین خانواده را مرکزی
سرنوشت ساز در جنبه انحراف و عصیان ذکر کرده اند از آن جهت که کودک پستی ها و دنائت ها را در آنجا تجربه کرده و آموخته است. اگر او فاسد است یکی بدان خاطر است که محیط خانواده روحیات و اعمال او را بنا نهاده و والدین منش اجتماعی او را آن گونه ساخته اند. اصولا همه کودکان همه یافته های خود را از خانواده دارند و بعدها زمینه های اولیه را در اجتماعات دیگر رشد و تقویت می کنند.
