محیط خانواده و شرایط تربیتی آن از مسائل سرنوشت ساز و از جنبه هائی است که نمی تواند مسکوت عنه بماند. تنها اعلانات، آموزش ها و القاآت والدین نیست که در کودک اثر می گذارد بلکه جریانات عاطفی، اخلاقی، انضباطی و در کل تربیت خانواده نیز در کودک اثر می گذارد و این خود سبب بسیاری از سازگاری ها و یا نابسامانیهاست.
افراد شرافتمند کسانی هستند که در محیط خانوادگی از شرایط مساعدی برخوردار بوده اند و مخصوصا والدین آنها تفاهم و توافق شایسته ای داشته اند. این امر بدان خاطر است که روابط والدین در امر تربیت کودک و با شرایط سازندگی او رابطه استواری دارد.
هم چنین شرایط انضباطی، اخلاقی، اقتصادی و عاطفی خانواده ممکن است به گونه ای باشد که طفل را برای بهتر زیستن، تفوق بر امور و شرایط حیات آمادگی بخشد، در امر تحصیل و پیشرفت او مفید و مؤثر باشد و یا برعکس او را از تحصیل و رشد و پیشرفت بازدارد و این خود هشداری است برای والدین در زمینه سازی شرایط مساعد برای رشد.
