دستور اسلام به تمام مرد و زن نسبت به کوچکتر و بزرگتر این است، که کوچک را رحمت آورید و به بزرگتر احترام بگذارید.
خانه باید محل اجراى دستورات حق و انبیاء و ائمه باشد، تا روى سعادت دنیا و آخرت را ببیند.
خشم به کوچکتر، داد و فریاد کردن به کوچکتر، کم محلى به او، محبت ننمودن به وى، نبوسیدن او، وفا نکردن به قولى که به او داده شده، همه و همه معصیت و گناه است.
بىاحترامى به بزرگتر، به خشم نظر کردن به او، گوش ندادن به خواستهى وى، اظهار ملامت و خستگى از او نیز گناه و معصیت است.
ما باعث به دنیا آمدن کوچکترها شدهایم، و بر ماست که تا سروسامان بگیرند از آنها با محبت و رحمت پذیرائى کنیم، و ما محصول بزرگترها هستیم، پس بر ما حق عظیمى دارند و احترام به آنان واجب و لازم است.
امیرالمومنین علیهالسلام به وقت از دنیا رفتن فرمود:
و ارحم من اهلک الصغیر، و وقر منهم الکبیر(1)
کوچک خانواده را مورد لطف و رحمت قرار بده، و بزرگ خاندان را احترام بگذار.
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
بجلوا المشایخ، فان من اجلال الله تبجیل المشایخ(2)
بزرگترها را بزرگ بشمارید، که بزرگ شمردن خدا به بزرگ شمردن بزرگترهاست.
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
لیس منا من لم یرحم صغیرنا، و لم یوقر کبیرنا(3)
از ما نیست کسى که به صغیر ما رحم نکند، و به بزرگ ما احترام نگذارد.
1) بحار، ج 72، ص 136.
2) همان مدرک.
3) بحار، ج 72، ص 137.
