ادب

وزین بودن، موقر بودن، تربیت داشتن، در برخوردها مراعات کردن افراد، اندازه خود را در همه جا و نزد همه کس نگاه داشتن، سخن بجا گفتن، احترام مردم را نگاه داشتن و امثال این امور از مراتب ادب است.

مرد باید نسبت به همسرش و زن نسبت به شوهر، و هر دو نسبت به فرزندان، و فرزندان نسبت به پدر و مادر مؤدب باشند.

ادب ارزشى انسان را بالا مى‏برد، شخصیت و عزت آدمى را حفط مى‏کند، محبوبیت را افزایش مى‏دهد، یاران را زیادتر مى‏کند، فرد را در خانواده و بیرون چهره مى‏نماید، علاوه بر همه‏ى این امور، ادب موجب جذب رحمت و رعایتش نوعى عبادت است.

امیرالمؤمنین علیه‏السلام فرمود:

لا حسب ابلغ من الادب(1)

حسبى رساتر از ادب نیست.

و در کلامى حکیمانه فرمود:

… و کفى بک ادبا لنفسک ترکک ما کرهته لغیرک(2)

در ادب وجودت همین بس، که آنچه را نسبت به غیر کراهت دارى، از آن خوددارى کنى.

و در سخنى دیگر فرمود:

حسن الادب ینوب عن الحسب(3)

خوبى ادب به جاى حسب است، آن را که سرمایه ادب هست عالیترین حسب هست، و آنکه ادب ندارد ریشه‏ى حسب ندارد.

1) بحار، ج 72، ص 67.

2) همان مدرک.

3) بحار، ج 72، ص 68.