»فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطیعُوا وَ أَنْفِقُوا خَیْراً لِأَنْفُسِکُمْ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون»
»تغابن / 16«
سعادت و شقاوت محصول اعمال و اخلاق و عقاید انسان است، عقاید حقه، اخلاق حسنه، و اعمال صالحه موجب بوجود آمدن سعادت، و اعتقادات خلاف حقیقت، و سیئات اخلاقى، و اعمال زشت باعث شقاوت است.
سعاد ت به معناى خوشبختى در دنیا و آخرت، و شقاوت به معناى بدبختى و تیرهروزى در دنیا و آخرت است.
رضاى حق و بهشت ابد ثمره سعادت، و دشمنى حق و عذاب دردناک همیشگى میوه تلخ شقاوت است.
این دو حقیقت، یعنى سعادت و شقاوت را واجب است خانوادههاى عزیز مسلمان و مؤمن به آن توجه داشته باشند.
زن و شوهر از ابتداى ازدواج باید به جذب عوامل سعادت و دفع علل شقاوت با کمک یکدیگر، اقدام کنند، تا خانه و محیط آن براى هر دو فضائى سالم، و براى فرزندانشان محیطى پاک باشد.
خانواده از ابتداى زندگى باید با ایمان، و انجام عمل صالح و آراستگى به
اخلاق، زمینه جذب رضاى حق و استحقاق ورود به بهشت الهى را فراهم کنند.
بحث سعادت و شقاوت در قرآن مجید و روایات، و علل هر دو برنامه به طور مفصل ذکر شده، و به تمام مردم هشدار داده شده، و که خود را از سعادت محروم، و دچار شقاوت ننمایند.
من به تناسب سخن در نظام خانواده و اینکه اهل خانه در زندگى با یکدیگر واجب است اصولى را مراعات کنند، و از مسائلى بپرهیزند، که سعادت آنها در گرو آنان است به دو مرحله حسنات و سیئات اخلاقى اشاره مىکنم، که بیشتر مورد نیاز خانوادههاست، و بحث ایمان و عمل را ارجاع به کتب مفصل مىدهم.
خانوادهها بخصوص خانوادههاى ایران اسلامى از نظر ایمان به خدا و قیامت، و قبول نبوت و ولایت، و انجام واجبات مثل نماز و روزه و حج و حقوق مالى و پرهیز از محرماتى چون خوردن حرام، و انجام شهواتى که خلاف انسانیت است، و مراعات محرم نامحرمى در حد قابل قبول هستند، بیشتر ضعف خانوادهها در عدم رعایت مسائل اخلاقى، و دورى از سیئات نفسى است، که تا جائى که لازم است به توضیح این دو مرحله قناعت مىکنم.