جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

نامگذارى

زمان مطالعه: 2 دقیقه

گروهى تصور مى‏کنند نامگذارى امرى عادى و معمولى است، و به هر نامى که بخواهند مانعى ندارد کودک را نامگذارى کنند، ولى اینطور نیست، نامگذارى امرى بسیار مهم، و داراى اثر در مشاعر کودک، و آینده اوست، به همین خاطر باب مفصلى در روایات اختصاص به این معنا پیدا کرده.

امام هفتم علیه‏السلام فرمود:

اول ما یبر الرجل ولده ان یسمیه باسم حسن، فلیحسن احدکم اسم ولده(1)

اول نیکى مرد نسبت به فرزندش این است که او را به نام نیک نامگذارى کند، بر هر کدام از شما لازم است براى فرزندش نام نیک انتخاب کند.

رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:

نامهاى خود را نیکو انتخاب کنید، که روز قیامت به همان نامها خوانده مى‏شوید(2)

راوى مى‏گوید خدمت حضرت صادق علیه‏السلام رسیدم کنار گهواره موسى بن جعفر بود، نشستم تا حضرت از برخوردش با کودک فارغ شد، مرا خواست، به حضرت سلام کردم، جواب داد، سپس سر من فریاد کشید و فرمود: الآن برو و نامى که براى فرزندت دیروز انتخاب کردى عوض کن.

همانا اسمى است که حضرت حق آن را دشمن دارد، واقعیتى بود، براى من

دخترى متولد شده بود که نامش را حمیرا گذارده بودم، به دستور حضرت برگشتم و نام او را تغییر دادم(1)

حضرت صادق علیه‏السلام از پدرانش روایت مى‏کند:

ان رسول الله کان یغیر الاسماء القبیحة فى الرجال و البلدان(3)

همانا رسول خدا اسماء زشت انسانها و شهرها را تغییر مى‏دادند.

حضرت باقر علیه‏السلام فرمود:

اصدق الاسماء ما سمى بالعبودیة و افضلها اسماء الانبیاء(2)

صادق‏ترین نامها، نامهائى است که بوى بندگى حق دارد، و برترین نامها براى فرزندان شما نام انبیاء است.

موسى بن جعفر علیهماالسلام فرمود:

لا یدخل الفقر بیتا فیه اسم محمد او احمد او على او الحسن او الحسین او جعفر او طالب او عبدالله او فاطمة من النساء(4)

در خانه‏اى که نام پسران، محمد یا احمد یا على یا حسن و حسین و جعفر و طالب و عبدالله و نام دختران فاطمه باشد، فقر داخل نمى‏گردد.

اگر نامى غیر از نام انبیاء یا امامان یا مادران انبیاء و ائمه به روى فرزندان شماست، براى جلب رضاى حق و خوشنودى انبیاء و امامان عوض کنید، مبادا که در قیامت فرزندان شما به خاطر نامهاى زشتى که یادآور زشتى‏هاى قهرمانان گناه و آلودگى است دارند، از شما شکایت کنند.


1) وسائل، ج 21، ص 389.

2) همان مدرک.

3) وسائل، ج 21، ص 391 – 390.

4) وسائل، ج 21، ص 396.