بر سرپرست خانواده واجب است اهل بیت خود را به کلیهى کارهاى خیر، از صدقه دادن در راه خدا، تواضع به افراد، احترام به بزرگتر، رعایت کوچکتر، ایجاد صلح و مسالمت بین افراد، حق گوئى، حق جوئى، حق خواهى و خلاصه آنچه که خیر است، تشویق و ترغیب کند.
بکارگیرى این چهار حقیقت به فرموده علامه مجلسى (ره) تحقق قوا انفسکم و اهلیکم نارا است.
بدین صورت قدم برداشتن براى هدایت عباد خدا به اندازهاى ثواب دارد که جز خدا کسى نمىداند.
رسول خدا امیرالمؤمنین را براى هدایت مردم یمن گسیل داشت قبل از سفر به او فرمود:
و ایم الله لأن یهدى الله على یدیک رجلا خیر لک مما طلعت علیه الشمس و غربت…(1)
قسم به خدا اگر حضرت حق به دست تو یک نفر را هدایت کند براى تو از آنچه که خورشید بر آن طلوع و غروب مىکند بهتر است.
چه تجارت شگفتآورى، چه سود کلانى،، به نظر من باید گفت خوشا به حال آنان که تشکیل زندگى داده و براى زن و فرزند خود معلم خیر و خوبىاند، که با
هدایت هر یک از آنان، ثوابى بسیار به صورتى که رسول حق به امیرالؤمنین فرمود نصیب آنان مىگردد و این غیر ثواب رفتن به دنبال کسب حلال براى ادارهى امور زندگى است که دنبال کردن امور مادى براى گذران زندگى زن و بچه ثوابى، و دنبال کردن امور معنوى براى هدایت زن و بچه ثوابى دیگر است، که وضع اینگونه سرپرستها ثواب اندر ثواب، و رحمت اندر رحمت است.
1) بحار، ج 21، ص 361.
