فقها و متخصصان معارف الهیه و آشنایان به قرآن مجید و روایات نیز پس از انبیاء و امامان حجت خدا بر مردمند، و بر مردم پیروى از آنان لازم، که اقتداى به عالم واجد شرایط اقتداى به امام و پیامبر، و موجب نجات و رستگارى است.
سرپرست خانواده باید به این معنا توجه داشته باشد، که ساعتى را براى شناساندن قرآن و نبوت و امامت و ولایت فقیه اختصاص دهد و خود یا یک متخصص این مسائل، زن و فرزندش را با این حقایق آشنا کند، که توسل نظرى و عملى به کتاب خدا و نبوت انبیاء و امامت امامان، و ولایت عالمان واجد شرایط، موجب خیر دنیا و آخرت و طلوع حیات طیبه است.
دورى از عقل و جدائى از قرآن، و غفلت از نبوت و امامت و بىخبر ماندن از عالم ربانى زیانبار و هلاکآور، و موجب خزى دنیا و آخرت است.
زن و فرزند در این زمینه باید سرپرست خانه را کمک کنند، و از برنامه پاک و سودمند وى قدردانى نمایند، و در حد مطلوب با حقایق الهى آشنا شوند، که معناى تعاون بر نیکى و تقوا غیر از این نیست.
در صورتى که سرپرست خانه نسبت به این واقعیات سست باشد، بر زن و فرزند است که او را ترغیب و تشویق نمایند، و به زمینه سازى براى تحقق این حقایق وادارش کنند، و اگر مخالفت کرد با حفظ ادب و وقار از وى اطاعت نکنند و خود دنبال شناخت قرآن و پیامبر و امام معصوم و عالم ربانى بروند، تا از پى این ارادت سعادت ببرند.
سرپرست خانه فضاى خانه را از قرائت قرآن، دعا، مناجات، حال، ذکر خدا و بخصوص نماز معطر نماید، تا دین و دنیا به هم درآمیزند و عاقبتى محمود و خوش براى اهل خانه ایجاد شود.
