قرآن کتاب الهى، نور هدایت، شفاى سینه از دردهاى اخلاقى، راهنما بسوى زندگى برتر، ذکر حق، مفسر حقایق، نظم دهنده امور، منبع پند و عبرت، مولد آگاهى و بصیرت، علاج کوردلى، صراط مستقیم، میزان تشخیص حق و باطل، مبین مسائل عالى اخلاقى، نشان دهنده حیات نیکان و پاکان، و حجت حضرت حق در دنیا و آخرت است.
مرد و زن در برابر این نعمت بىنظیر و الهى مسئول و مکلفند، تکلیف آنان یاد گرفتن قرآن و عمل به آیات آن در تمام شئون حیات است.
بىتفاوتى نسبت به کتاب خدا گناهى بس بزرگ، و معصیتى بس عظیم است.
قرآن نامه حق بسوى عبد است، که پاسخ این نامه به وسیلهى عبد واجب است، و پاسخ آن از جهت قلب، آراسته شدن به عقاید حقه، و از جهت نفس متصف شدن به حقایق اخلاقى، و از جهت جسم قرار گرفتن در گردونهى عمل صالح است.
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
در هجوم فتنهها که همچون شب تاریک به شما حملهور مىشود، به قرآن پناه ببرید، و صولت هجوم فتنه را با عمل به قرآن در هم شکنید و مگذارید فضاى زندگى با حکومت فتنه تیره و تار شود.
قرآن شفیعى است که شفاعتش در پیشگاه حق قبول، و شکایت کنندهاى است که شکایتش پذیرفته است.
آنکه قرآن را راهبر خود قرار دهد، از برکت قرآن به بهشت مىرسد، و هر که نسبت به کتاب خدا بىتفاوت باشد، مسیرش به طرف جهنم است، قرآن دلیل و راهنماى بسوى بهترین راه است(1)
امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود:
افضل الذکر القرآن به تشرح الصدور، و تستنیر السرائر(2)
برترین ذکر قرآن است، با قرآن شرح صدر و نورانیت باطن حاصل مىگردد.
امام صادق علیهالسلام فرمود:
من لم یعرف الحق من القرآن لم یتنکب الفتن(3)
کسى که حق را از قرآن نشناخت، از فتنه کناره نگرفت.
على علیهالسلام فرمود:
ان احسن القصص و ابلغ الموعظة و انفع التذکر کتاب الله جل و عز(3)
همانا نیکوترین داستانها، و بلیغترین موعظه، و سودمندترین تذکر کتاب خداى بزرگ و عزیز است.
ان فیه شفاء من اکبر الداء و هو الکفر و النفاق، و الغى و الضلال(4)
همانا در قرآن مجید درمان از بزرگترین دردهاست، و آن کفر و نفاق و گمراهى ضلالت است.
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
القرآن غنى لا غنى دونه، و لا فقر بعده(5)
قرآن ثروتى است که غیر آن ثروتى نیست، و پس از آن فقرى نمىباشد.
امام صادق علیهالسلام فرمود:
ینبغى للمؤمن ان لا یموت حتى یتعلم القرآن او یکون فى تعلمه(6)
سزاوار است مؤمن نمیرد، تا قرآن را بیاموزد، یا در حال آموزش آن باشد.
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
خیارکم من تعلم القرآن و علمه.
بهترین شما کسى است که قرآن بیاموزد و آموزش دهد.
با توجه به این روایات بسیار مهم، مسئولیت سنگین سرپرست خانه روشنتر مىشود.
سرپرست خانه لازم است قرآن را فرابگیرد، و زمینه فراگیرى زن و فرزند را نیز فراهم کند، آنگاه همه با هم به کتاب خدا عمل کنند، تا عرصهگاه خانه از آلودگىها پاک، و به حسنات و نیکىها آراسته شود، و در نتیجه خانه و خانواده نمونهاى از بهشت آخرت گردد.
خانهاى که از ظلم و عدوان پاک، و از بر و تقوا بهرهمند، و فضایش از آسایش و امنیت، و صدق و راستى، و درستى و امانت معطر است.
خانهاى که اهلش اهل قرآنند، از برکت قرآن رشد عقلى و فکرى پیدا مىکنند، که عقل هماهنگ با قرآن مجید عقل ملکوتى، و مایهى عرشى و آخرتى است، و سودش عبادت حق، و تحصیل بهشت جاودانى است.
1) بحار، ج 92، ص 17.
2) میزان الحکمة، ج 8، ص 69 – 67.
3) همان مدرک.
4) نهجالبلاغه، خطبهى 176.
5) بحار، ج 92، ص 19.
6) همان مدرک، ص 189.
