در زمینهى زفاف و زناشوئى در قرآن مجید و روایات آدابى بیان شده، که رعایت آنها به سود زن و مرد و فرزندان آنهاست.
به سفارشاتى که در این زمینه از رسول خدا و اهل بیت در معتبرترین کتابهاى حدیث آمده توجه نمائید:
عروس وقتى به خانهى داماد آورده شد اخلاق اقتضا مىکند داماد کفش عروس را از پا درآورد، پاى عروس را بشوید، از در خانه تا جائى که ممکن است آبپاشى کند، که با این برنامه هفتاد رشته فقر از خانه قطع مىگردد، و هفتاد هزار رشته از برکت خانه را مىپوشاند، هفتاد فرشته رحمت بالاى سر عروس به پرواز درآید که برکت آن تمام زوایاى خانه را مىگیرد، عروس از بیمارئیهاى چون جنون، جذام، برص تا زمانى که در آن خانه باشد در امان مىماند.
در هفتهى اول عروسى، عروس از خوردن شیر، سرکه، گشینز، سیب ترس خوددارى نماید، زیرا این چهار در رحم او اثر منفى گذاشته و ممکن است او را نازا کند.
رسول خدا فرمود: اگر زن در موقع خوردن سرکه به ایام عادت بنشیند پاک شدنش را از عادت کند مىنماید، و گشنیز زمان عادت را شدت مىدهد، و زائیدن را بر او سخت مىکند، و سیب ترس عادت را به سرعت قطع مىکند، و ماندن خون در رحم تولید بیمارى مىنماید.
از آمیزش در اول ماه و وسط و آخر ماه خوددارى شود، و زناشوئى در بعدازظهر انجام نگیرد.
سخن در آن وقت، و نظر دوختن کراهت شدید دارد، به وقت زفاف در فکر زن دیگر بودن براى روحیه و فرزندى که بوجود مىآید بسیار مضر است.
لباس مختصر به تن داشتن براى مرد و زن به وقت زفاف به اخلاق و وقار نزدیکتر است.
ایستاده عمل کردن برنامهى حیوانات، و موجب ناراحتى است.
از برنامه زفاف در شب عیدفطر، و عید قربان و زیر درخت، و روبروى خورشید، و بین اذان و اقامه، و شب پانزده شعبان و روى بام، و شب سفر پرهیز شود.
زفاف و عروسى در شب دوشنبه و ابتداى شب سهشنبه و شب پنجشنبه و روز پنجشنبه و شب جمعه و عصر جمعه داراى منافع مادى، و منافع بسیار مهم معنوى است.
در اوقاتى که از زفاف و زناشوئى منع شده، و احتمال پدید آمدن زیان و ضرر براى فرزند از قبیل: جنون، جذام، حماقت، چشم چپى، گنگى، کورى، بخل، زن صفتى، جدائى و تفرقه، عقیمى، شش انگشتى، چهار انگشتى، فقر، حرص بر تجاوز به جان مردم، کوردلى، بدصورتى، و کودنى، خواهد بود.
و در زمانهائى که به آن سفارش شده، واقعیاتى براى فرزند از قبیل، حفظ قرآن، رضایت به قضاى حق، ایمان، ایمنى از عذاب، مهر و عاطفه، رقت قلب، جود و سخاوت، پاک زبانى، علم و دانش، سلامت دین و دنیا، و رسیدن به مقام اولیاء اللهى تحقق خواهد یافت.
این سلسله مسائل را نمىتوان با ابزار مادى، و وسائل طبى تشخیص داد، حقایقى است که رسول با کرامت اسلام به عنوان وصیت و سفارش خطاب به
امیرالمؤمنین داشتند، و از آن حضرت خواستند این سفارش مرا در زمینه مسئله رفاف و زناشوئى حفظ کن چنانکه من بعد از شنیدن از جبرئیل بر حفظ آن اقدام نمودم(1)
از در جا انجام شدن برنامه زناشوئى منع شده، زیرا در جا عمل کردن ستم نمودن به زن است، و این برنامه پس از مقدماتى که از نظر روانى و جسمى براى زن و یا مرد سودمند است باید انجام بگیرد.
رسول حق مىفرماید:
ثلاثة من الجفاء: ان یصحب الرجل الرجل فلا یسأله عن اسمه و کنیته، او یدعى الرجل الى الطعام فلا یجیب او یجیب فلا یأکل، و مواقعة الرجل اهله قبل الملاعبة(2)
سه برنامه از موارد ستم است: مردى با مردى همنشین شود، از اسم و کنیهاش نپرسد، انسان به مهمانى دعوت شود، اجابت ننماید، یا اگر اجابت کرد از غذاى دعوت کننده نخورد، و بدون مقدمات عاطفى، و جسمى عمل زناشوئى انجام بگیرد.
امام ششم فرمود:
ثلاث من سنن المرسلین: العطر، و احفاء الشعر، و کثرة الطروقة.
سه چیز از روش انبیاء الهى است. استعمال بوى خوش، کوتاه کردن مو، و زیاد پاسخ گفتن به نیاز جنسى زن(1)
امیرالمؤمنین علیهالسلام مىفرماید: کناره گرفتن از زن، و محروم نمودن او از ارضاء غریزه جنسى موجب عذاب قبر است(3)
زفاف در ایام عادت معصیت، و منع آن بیش از چهار ماه بدون عذر، یا بدون رضایت همسر حرام و موجب عقاب، در حال جنابت مکروه است.
على علیهالسلام مىفرماید، از انجام عمل جنسى به طور درجا خوددارى کنید، زیرا براى زن نیازهاى عاطفى و جسمى هست، و او را در این زمینه یارى دهید، سپس اقدام به برنامه زناشوئى کنید، هر گاه به طور ناگهانى چشم شما به زن نامحرم افتاد، و زیبائى او براى شما شگفتآور بود، بلافاصله نزد همسر خود بروید، زیرا خداوند همان را که در آن نامحرم قرار داده، به همسر شما مرحمت فرموده، که گذشت از دیده دوختن به زن نامحرم، و نزد همسر خود رفتن راه شیطان را براى تسخیر قلب مىبندد.
اگر همسر نداشتید بدون فاصله دو رکعت نماز بخوانید، و خداوند را زیاد حمد کنید، و بر پیامبر و آلش صلوات فرستید، آنگاه از فضل حضرت حق مدد بجوئید، که خداوند مهربان از باب رأفت خود، آنچه که شما را بىنیاز کند و به شما حلال مىکند(4)
ثواب پاسخ گوئى به نیاز جنسى زن به اندازهاى است که انسان را شگفتزده مىکند، در روایت بسیار مهمى آمده، رسول با کرامت اسلام به مردى فرمود:
اصبحت صائما، قال، لا قال فعدت مریضا؟ قال: لا قال فاتبعت جنازة؟ قال لا قال فاطعمت مسکینا؟ قال لا قال: فارجع الى اهلک فاصبهم فإنه علیهم منک صدقة(5)
امروز را روزهاى گفت: نه، آیا مریضى را عیادت نمودهاى؟ گفت: نه، به تشییع جنازهاى رفتهاى؟ عرضه داشت نه، فرمود: از کار افتادهاى را طعام دادهاى؟ گفت: نه، فرمود: پس به خانه برگرد، و حق زناشوئى با همسرت را به انجام برسان که این برنامه از جانب تو براى او صدقه است!!
از مجامعت در صورتى که طفلى در آن مکان باشد باید پرهیز کرد، زیرا از نظر روانى و اخلاقى براى کودک زیانبار است، و به فرموده امام ششم احتمال بوجود آمدن زمینه زنا براى او در آینده باشد(6)
با شکم پر از این عمل باید پرهیز داشت، زیرا زیان جسمى دارد(6)
از عمل زفاف، در زمانى که طفل شیرخواره در گهواره است و مىبیند بپرهیزید(7)
راستى اسلام از نظر مسائل اخلاقى و عاطفى و تربیتى، بخصوص در مسئلهى رعایت حق زنان، و اشراف به تمام زوایاى حیات، و شئون زندگى چه مکتب با عظمت، و از نظر دید و بصیرت نسبت به واقعیات فردى و خانوادگى و اجتماعى، و همه امور مادى و معنوى چه آئین شگفت آورى است، آرى باید اینچنین باشد زیرا تجلى وحى و دانش حق و بینش پیامبر و اهلبیت است نه برخاسته از فکر محدود زمینى.
1) همان مدرک.
2) بحار، ج 100، ص 285.
3) علل الشرایع / 309.
4) بحار، ج 100، ص 287.
5) بحار، ج 100، ص 289.
6) همان مدرک / 290.
7) همان مدرک / 295.
