هدف انسان از ازدواج باید هدفى معنوى و مقدس و پاک باشد، ازدواج باید براى اطاعت از دستور حق، و پیروى از روش انبیاء، و براى تأمین سعادت همسر، و تربیت الهى و ملکوتى فرزندان صورت بگیرد.
زن و مرد در مسئلهى ازدواج باید خود را آماده ورود در یک عبادت بزرگ کنند.
زن و مرد باید در ازدواج خوشنودى حق را منظور نظر بدارند، و بدانند که هر دوى آنان از طریق صلب و رحم امانتدار حضرت حقند.
باید بدانند که فرزند آنان که امانت حق است و در مدتى کوتاه مهمان صلب پدر، و بین شش تا نه ماه مهمان رحم مادر است، و در این دو مدت با گیرندگى دقیقى که حضرت حق به وى عنایت فرموده و از تمام وجود پدر و مادر تمام حالات و مشخصات را بدون اختیار به خود منتقل مىنماید.
نقل مىکنند رسول حق به زنان باردار اجازه مىدادند گاهى به تماشاى جبههى حق علیه باطل بیایند، تا مناظر زیباى جهاد و شمشیر زدن در راه حق را ببینند، و به
شعارهاى الهى و ملکوتى رزمندگان گوش جان بسپارند، تا از طریق دیده و شنیده خود فرزند در رحم را تغذیه کنند، براى اینکه طفل، ر رحم مادر موجودى ورزیده شود، و شجاع و با همت و همراه با آواى ملکوتى رشد کند.
مگر نشنیدهاید قبل از تکون وجود فاطمه در صلب رسول حق، از جانب خداوند به پیامبر دستور چهل روز روزه داده شد، و افطار شب آخر از غذاى بهشتى تناول فرمود، آنگاه نطفه آن دختر والا به رحم مادر منتقل شد!!
واسطه بین شما و ازدواج چشم نباشد، دلال ازدواج شهوت نباشد، هدف از ازدواج رسیدن به مال و ثروت و مقام و جاه از جانب خانواده طرف مقابل نباشد، رسیدن به چهرهى زیبا و ظاهر فریبنده و هدف این برنامه نباشد، که این امور تاکنون نشان داده عاقبت خوشى نداشته، و ثمره و میوهى آن اندک بوده است.
بیائید خدا و معنویت و عبادت، و کوشش براى رعایت حق همسر، و تربیت اولاد صالح و خلاصه جلب رضاى حق را در مسئلهى ازدواج هدف قرار بدهید، تا ثمره این ازدواج منافع ابدى و دائمى باشد.
لذت و تمتع و شهوت حلال را تابع این اهداف والا و آسمانى قرار دهید، تا لذت و تمتع کامل گردد و از همان لذت و شهوت هم اجرا اخروى نصیب خود کنید.
ازدواج اگر الهى باشد راه به طلاق پیدا نمىکند، پیوند الهى و ملکوتى دائمى و همیشگى است.
آنکه براى خدا ازدواج مىکند، حق همسر را به تمام وجود رعایت مىنماید، و کمترین آزارى از ناحیهى او به همسر وارد نمىشود.
حفظ آبروى همسر در برابر فرزندان و بستگان واجب شرعى است، و تحقیر زن از جانب شوهر و شوهر از جانب زن حرام الهى است.
مردان و زنان مسلمان باید ازدواج امیرالمؤمنین و حضرت زهرا علیهماالسلام را اسوه و سرمشق خود قرار دهند، و آن ازدواج والائى که براى خدا صورت گرفت، و اهداف
الهى و عرشى در آن منظور شد، و ثمره آن فرزندانى پاک، الهى، و ملکوتى شد.
روایات شیعه آیات زیر را به این ازدواج پاک تأویل کردهاند:
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ، بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ، فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ، یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجان
دو دریا را به هم درآمیخت و میان آن دو دریا فاصلهاى است که تجاوز به حدود یکدیگر نمىکنند، از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون مىآید.
منظور از دو دریا، وجود امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا است، که دو دریاى معرفت، بینش، حلم، صبر، ایمان و بصیرتاند، و مقصود از برزخ و فاصله رسول با کرامت اسلام، و معناى لؤلؤ و مرجان حضرت حسن و حسین علیهماالسلام است(1)
نظام خانواده باید یک نظام صد در صد اسلامى و الهى باشد، تا رحمت و لطف حضرت حق را به سوى خود جلب و جذب کند.
اگر در ازدواج از سنن ناپسند، و عادات غیر الهى، و شرایط شیطانى و خلاصه از فرهنگ جاهلى فرهنگى که میراندن آن را رسول خدا در یک فرمان قاطع دستور داده:
امت أمر الجاهلیة إلا ما سنه الإسلام(2)
پرهیز نشود، زشتىها چهره نشان مىدهند، و میوه این درخت آلوده تلخ خواهد شد.
1) نورالثقلین، ج 5، ص 191، حدیث 19.
2) بحار، ج 77، ص 128، روایت 32، باب 6.
