صبورانه انتظار کشیدن، حتى براى بزرگترها، کارى دشوار است. ما مىکوشیم شکیبا باشیم یا دست کم یاد بگیریم بىقرارى خود را پنهان سازیم؛ زیرا مىدانیم از نظر اجتماعى خلاف آن رفتار کردن پسندیده نیست. براى کودکان خردسال به ویژه انتظار کشیدن بسیار دشوار است.
آنان هنوز به آنچه دیگران مىاندیشند اهمیتى نمىدهند، بنابراین، ناشکیبایى خود را به راحتى ابراز مىکنند. افزون بر این، درک محدود آنان از زمان موجب مىشود تخمین زدن اینکه براى چیزى چه مدت دیگر باید منتظر بمانند، مشکل شود. «چقدر دیگه؟«، «مىتونیم الان بریم؟«، «ما هنوز اینجا هستیم؟«، «کى وقتش مىرسه؟» این پرسشها
آشکار مىسازند براى کودکان خردسال نه تنها انتظار کشیدن، که حتى درک کلى گذشتن وقت نیز بسیار مشکل است.
زندگى روزانه موقعیتهاى فراوانى فراهم مىسازد که ما به کودکان بیاموزیم چگونه با شکیبایى انتظار بکشند. در حالى که غذاى او را آماده مىکنیم، مىتوانیم برایش توضیح دهیم که پاستا براى آماده شدن نیاز به پختن دارد، سبزى باید خرد شود، پرتقال را اول باید پوست کند. کودک دیگرى مىگوید: «من یک قطعه یخ مىخوام.» باید ظرف قالب گیرى یخ را به او نشان و توضیح دهیم که آب براى اینکه به یخ تبدیل شود احتیاج به زمان دارد. ما باید به او کمک کنیم بفهمد چرا باید منتظر بماند و همزمان، درسى علمى را به او آموزش دهیم. وقتى کودکان ما بىقرارى خود را ابراز مىکنند، مىتوانیم به حرف آنان گوش سپاریم و اجازه دهیم بفهمند که ما مىدانیم منتظر ماندن براى آنان مشکل است و، در همان حال، براىشان توضیح دهیم که بعضى کارها به صرف وقت نیاز دارند و ما باید یاد بگیریم وقتى قدمهاى ضرورى براى آماده شدن برداشته مىشوند، شکیبا باشیم.
منتظر ماندن در صف فروشگاه یا صفوف طولانى خودروها به ویژه، موقعیتهاى دشوارى براى تحمل کودکان است. اما در همین زمانها نیز مىتوان دربارهى چگونگى انتظار کشیدن درسهاى ارزندهاى به آنان آموخت. ما، به هنگام انتظار کشیدن، مىتوانیم راههاى مختلفى را به کار
گیریم تا زمان به شکلى پذیرفتنى سپرى شود. منتظر شدن در صف ممکن است این امکان را فراهم سازد که دربارهى مدرسه یا رویداد تازهاى که هنوز فرصت گفت و گو دربارهى آن را نداشتهایم، حرف بزنیم. انتظار کشیدن در خودرو شاید براى بچهها دلچسبتر باشد، اگر چنانچه بتوانیم آنان را به شکلى سرگرم کنیم. حتى کودکان خیلى خردسال نیز مىتوانند زمان انتظار را خیلى راحتتر بگذرانند، در صورتى که بتوانند با چیزى خود را سرگرم کنند. براى مثال، شمردن تعداد کامیونها، خودروهاى قرمز یا خانههاى سفیدى که مىبینند.
تنها «انتظار مزاحم» نیست که تحمل آن براى کودکان مشکل است. براى آنان انتظار کشیدن براى چیزهاى خوب نیز سخت است. براى بچهها، تعطیلات رخدادهاى بزرگى هستند که انتظارش را مىکشند و به نظرشان رسیدن آنها خیلى به درازا مىانجامد. به هر حال، انتظار کشیدن آنان براى حوادث مىتواند براى کمک به آنان مورد استفاده واقع شود تا دربارهى گذشت زمان و معنى یک روز، یک هفته و یک ماه بسیارى چیزها بیاموزند. ما مىتوانیم به آنان کمک کنیم از زمانى که منتظر گذشتن آن هستند لذت ببرند و از آن چیزهایى نیز بیاموزند. خواندن تقویم یارىشان مىدهد به تدریج بفهمند زمان چگونه با نمودار نشان داده مىشود و از طول واحدهاى زمان آگاهى ابتدایى به دست آوردند.
بچهها در سنین پیش از دبستان ممکن است از داشتن تقویم مخصوص
خود لذت ببرند و با علایمى روزهاى ویژهاى را که منتظر رسیدنش هستند، مشخص سازند. وقتى که زمان مورد نظر به تدریج نزدیک مىشود، آنان مىتوانند با فعالیتهایى که به انجام یافتن آن برنامه در آن روز ویژه کمک مىکند، سرگرم شوند – مثل برنامه ریزى براى تزیین درخت کریسمس، پختن خوراکىهاى مخصوص و تهیه کردن هدیههاى تولد براى کسانى که دوستشان دارند.