زمان مطالعه: < 1 دقیقه
سعى کنید در مدرسهى فرزندان خود و فعالیتهاى اجتماعى حاضر شوید. هنگامى که فرزندانتان، هنگام اجراى نمایش خود، شما را بین حضار مىبینند، احساس غرورى فوقالعاده مىکنند.
پدرم حتى با اینکه مراحل شیمى درمانى را مىگذراند و سیستم دفاعى بدنش به شدت در برابر بیمارى آسیبپذیر بود، با من پیاده به جلوى جمعیتى آمد که براى روز بازگشایى دبیرستان تجمع کرده بودند. او آنقدر از اینکه پدر من است خوشحال بود که سلامتىاش را به خطر مىانداخت و به همه مىگفت که من دختر کوچکش هستم. در آن روز احساس مىکردم خوشحالترین دختر آنجا هستم.
– تارا بارنز(1)، دانشجوى دانشکده
1) Tara Barnes.
