پنج واژه قدرتمند: «واسه این که من می گم«

سه تا از شش تا نوه هایم که در فاصله تقریباً پنج کیلومتری از ما زندگی می کنند، مدت زمان قابل توجهی را با من و همسرم می گذرانند. در یکی از دیدارهای اخیرشان، من به درخواست بزرگترین آنها جواب رد دادم و او با لحن آهسته ای از من پرسید: «چرا نه؟«

در پاسخ گفتم: «جک به من نگاه کن.» و او با توجه کامل به من نگاه کرد. در ادامه با لحن آرام و محبت آمیز گفتم: «آیا من هیچ وقت در قبال چنین درخواستی پاسخی جز این داده ام: واسه این که من می گم» او چند لحظه به من نگاه کرد و سپس گفت: «نه«. و من در ادامه گفتم: «پس تو از قبل پاسخ من را می دانی، نمی دانی؟» او شانه اش را تکان داد و گفت: «حدس می زدم» و سپس رفت تا به بقیه کارهایش برسد. روز بعد جک و برادر کوچکترش پاتریک از والدین خود تقاضا کردند که آنها را به خانه ما بیاورند. چنین چیزی نشان می داد که گفتار قاطعانه (آلفا) با فرزندان موجب رنجش، ترس و نفرت آنها از والدین و دیگر مسئولین تربیتی آنها نخواهد شد، بلکه برعکس، زندگی آنها را آسان تر خواهد ساخت. البته ممکن است که آنها در همان لحظه قدری ناراحت شوند، اما در درازمدت با آن کنار خواهند آمد. شیوه ی گفتاری آلفا از مجادله با فرزند جلوگیری می کند. و جالب این است که والدین بیش از فرزندان از بحث و مجادله خوششان می آید.

آیا شما با لحن قاطعانه صریح و روشن با فرزندان خود صحبت می کنید؟ لطفاً در این باره فکر کنید. در طی یک روز ببینید چند بار در دستورات به فرزند خود، از او می پرسید: «باشه؟» احتمالاً در پایان روز از تعداد زیاد آن تعجب خواهید کرد.

یکی از والدین برای من نوشته بود که «من حساب کردم در طی روز 25 بار در پایان دستورات به فرزندانم از آنها پرسیده بودم: باشه؟ و در حالی که می دانستم نباید چنین حرفی را بزنم. نمی توانستم جلوی خودم را بگیرم.»