لحظات ولادت طفل گر چه براى مادر در درجهى اول و سپس پدر، و در مرحلهى بعد براى اطرافیان بسیار شیرین است، ولى از سختترین لحظات عمر زن به حساب مىآید، چه آن که درد شدید، و رنج سنگین، و مشقت فوق العادهاى را باید براى به زمین گذاردن طفل تحمل کند.
این تحمل براى او عبادتى بزرگ و اجر و ثوابش به فرموده معصومین بسیار سنگین است.
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
فاذا وضعت کان لها من الاجر ما لا تدرى ما هو لعظمه(1)
زمانى که حمل خود را به دنیا آورد، براى او اجرى است، که عظمت و بزرگیش قابل درک نیست!
امام صادق علیهالسلام فرمود:
النفساء تبعت من قبرها بغیر حساب لانها ماتت فى غم نفاسها.
زنى که به وقت وضع حمل از دنیا برود، براى او در قیامت هیچ حسابى نیست، زیرا در غم به دنیا آوردن فرزند از دنیا رفته!
رسول حق صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
به محض فارغ شدن زن به او خرما بدهید، که خداوند به مریم کبرى به وقت وضع حمل دستور داد خرما بخورد، هفت عدد خرما از خرماى مدینه اگر نبود از خرماى شهرهاى خودتان که خداوند فرموده: به عزت و جلال و عظمت و رفعتم، اگر زن روز زائیدن طفل خرما بخورد در صورتى که فرزندش پسر باشد، بردبار و در صورتى که دختر باشد نیز بردبار خواهد شد(2)
مسئلهى زایمان، اطاق زایمان، قابله، افرادى که در آن وقت جمع هستند، به شدت مورد توجه اسلام قرار گرفته، تا بهداشت تن و روان مادر و نوزاد به طور کامل رعایت شود.
1) بحار، ج 101، ص 107 – 106.
2) بحار، ج 101، ص 116.
