هیچکس چون پدر و مادر نمی توانند در کودک مؤثر واقع شوند و جنبه های
موافق و مخالف را در موضعگیری های لازم به او بیاموزند این امر بدان خاطر است که محیط خانواده محیط انس و مهر آن با قهر همراه است. کودک ممکن است از تنبیه پدر یا مادر خشونت نباشد ولی در تنگناها دوباره به آنان پناه می برد و سختگیری و اعمال قهر والدین بر طفل سنگین نمی آید.
نکته ای که در اینجا قابل ذکر است این است که والدین باید از اقتدار و سندیت کافی برخوردار باشند تا بتوانند مسئولیت خود را در رابطه با کودک انجام دهند. اصولا یک تربیت درست مستلزم اعمال قدرت والدین درباره کودکان است و این امر باید با هماهنگی پدر و مادر بوده و تفرقه را در این زمینه جای پائی نباشد.
در خانواده ای که پدر فاقد شخصیت است و یا به شخصیت او توجهی نمی شود کودک مطلق العنان و فاسد بار می آید و وضع به همین گونه است درباره مادر، پدر و مادر باید هشیار باشند که ضمن اعمال قدرت هماهنگی های لازم را با یکدیگر داشته باشند. بدین سان خانواده ای که در آن پدر یا مادر از اقتدار کافی برخوردار نیست نابسامان است. و هم خانواده ای که در آن والدین تلاش یکدیگر را در حضور کودک خنثی کرده و فاقد هماهنگی لازم می باشند. از خانواده ای نابسامان است. در چنین خانواده ای زمینه برای بسیاری از ناسازگاری ها، لغزش ها و انحرافات فراهم است.
