دوستان و همسالان در رشد و شکل گیری اعتماد به نفس یکدیگر نقش مهم و عمده ای به عهده دارند. تردیدی نیست که بچه در محیط خانواده درباره ی ارزشمندی خویش و نیروی بالقوه اش برای ارتباط با دیگران نکته های بسیاری می آموزد. با وجود این تنها در جمع دوستانش می تواند درباره ی خودش، اطرافیان و جامعه و توانایی هایش برای تأثیر گذاری بر دیگران نکاتی یاد بگیرد.
– او می آموزد که دوستانش را انتخاب کند: بچه در خانواده اش چشم به جهان می گشاید و طبعا نخست مورد توجه اعضای خانواده قرار می گیرد. اما پس از رشد و شناخت خود دوستانی را انتخاب می کند و بر حسب میل و اراده افرادی را برای گذراندن اوقات فراغت، بر می گزیند.
– او می آموزد که به طور نسبی توانایی هایش را ارزیابی کند. بچه در
میان همسالانش می آموزد که توانایی هایش را در رابطه با دیگران ارزیابی کند. به این نکته پی می برد که بعضی بچه ها خواندن را سریع تر یاد می گیرند، برخی اجتماعی ترند، شماری نیرومندتر و یا عنان گسیخته ترند و بعضی ها هم در رشته های مختلف از استعداد بیشتری برخوردارند. فرزند شما ممکن است حس کند که درک و حل مسایل ریاضی برایش آسان است و یا در بیس بال و به خنده درآوردن دیگران استعداد دارد.
– او می آموزد که همسالانش را جذب و سرگرم کند: نیروی محرکه ی روابط همسالان هنگام بازی، نسبت به نیروی محرکه ی خانواده که بچه خودش را در آنجا شناخته بسیار متفاوت است. همچنین بچه ها در جمع دوستان مهارتهای متفاوتی را کسب می کنند. برای مثال، می آموزند که چگونه توجه بچه ها را جلب کرده و آنان را به بازی یا گفت و شنود علاقمند نگه دارند.
– او می آموزد که با افراد خارج از محیط خانواده اش همکاری و همیاری کند: گروه همپایگان و همسالان بر خلاف خانواده که تشکیلاتی از پیش آماده شده است، باید سازماندهی شود و شکل بگیرد تا بچه بتواند شیوه ی بازی کردن و کار کردن و تبادل نظر با دوستانش را بیاموزد.
– بچه می آموزد که احساسات دیگران را درک کند. سایر بچه ها به منزله ی کانالی خواهند بود که او از طریق آن با دنیای عاطفی افراد مختلف ارتباط برقرار می کند. گفت و شنود بچه ها مملو از تلاش برای درک احساسات یکدیگر است. آنان در حال جنگ و ستیز با یک
دوست، و یا تسلی دادن او قدرت تأثیر گذاری خود را تجربه می کنند.
دوستی بچه ها با یکدیگر پیچیده و پر تحرک است. به رغم این که به بچه احساس تعلق می بخشد، خطر قهر، طرد و بی اعتنایی را در پی دارد. به طور مثال ممکن است دوستی و صمیمیت شان فرو ریزد و حلقه ی دوستان یکدل و صمیمی یکباره از هم بپاشد و مسایلی بین آنان به وجود آید. خانم جودی دان، روانشناس مشهور در این زمینه می گوید: «شالوده احساسات بچه ها نسبت به خودشان، پس از تأثیرگذاری در رفع مسایلشان پی ریزی می شود.«
