نبوت

انبیاء هادى انسان به سوى صراط مستقیم، دعوت کننده به جانب توحید، بیان کننده واقعیات ظاهرى و باطنى هستند.

انبیاء دعوت کننده به عبادت حق، و بر حذر دارنده مردم از عبادت طاغوتند.

انبیاء راه سالم زیستن، آراسته شدن به معروف، پیراسته شدن از منکر را به انسان نشان مى‏دهند.

دعوت انبیاء دعوت به حق، و نتیجه اجابت دعوت آنان زنده شدن به حیات معنویست.

على علیه‏السلام در ارتباط با رسالت نبى‏اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:

لیخرج عباده من عبادة الاوثان الى عبادته، و من طاعة الشیطان الى طاعته(1)

براى اینکه بندگان خدا را از پرستش بتها به عبادت حق سوق دهند، و از ذلت طاعت شیطان به عزت طاعت حق برسانند.

رسول حق براى تلاوت آیات حق جهت رشد مردم، و تزکیه نفوس از آلودگیها، و تعلیم قرآن و حکمت مبعوث به رسالت شد.

رسول حق براى خارج کردن مردم از ظلمات، و وارد نمودن آنان به منطقه نور قیام کرد.

او براى امر به معروف و نهى از منکر، و حلال کردم طیبات، و حرام نمودن خبائث و برداشتن بار سنگین فرهنگهاى تحمیلى از دوش مردم، و باز کردن زنجیرهاى شیطانى که بر گردن زندگى بسته شده بود به میدان آمد.

آنان که به او ایمان آوردند، و حرمت و عزتش را نگاه داشتند، و به یارى او برخاستند، و از قرآنش متابعت نمودند، اهل فلاح و رستگارى‏اند(2)

آمدند تا حجت حق بر مردم تمام باشد، و فرداى قیامت اهل ضلالت نگویند اگر پیامبر داشتیم به شقاوت و گمراهى دچار نمى‏شدیم.

خداوند مهربان کردار، گفتار، اخلاق انبیاء را براى تمام مردم حجت قرار داد، و از آنان به عنوان اسوه و سرمشق و الگو یاد فرمود.

نیکوکارى، سخاوت، صبر بر حوادث، قیام به حق مؤمن، پاکیزگى، شادى چهره،

دوست داشتن زنان، بر پا کردن نماز، و استفاده از عطر از اخلاق انبیاء الهى است.

انبیاء مردم را به تقوا، پاکى، امانت، صدق، شجاعت، وفا، درستى، رشد، رأفت، رحمت، مهربانى، نیکوکارى دعوت کردند، و آنان را از هر عمل زشت و اخلاق بد بر حذر داشتند.

انبیاء در قیامت میزان اعمالند، وضع مردم با وضع آنان سنجیده مى‏شود، اگر در حد لازم بین آنان و انبیاء هماهنگى باشد اهل نجات ورنه مستحق عذابند.

1) نهج‏البلاغه، خطبه‏ى 147.

2) خلاصه‏اى از آیات نبوت در قرآن مجید.