یکی از رایج ترین مشکلات کودکان در زمینه ی خواندن، خوانش پریشی، یا نارساخوانی است. کودکان مبتلا به نارساخوانی قادر به درک آن چه را که می خوانند، چه با صدای بلند و چه با صدای آهسته، نیستند. بیشتر این کودکان تا قبل از ورود به مدرسه مشکل خاصی ندارند، اما با شروع آموزش رسمی مدرسه در می یابند که نمی توانند مثل سایر کودکان هم سن و سال شان کتاب بخوانند و پیش بروند. به همین دلیل
مضطرب و پریشان می شوند و ترجیح می دهند ساکت و آرام گوشه ای بنشینند. مهم ترین نشانه های نارساخوانی در کودکان عبارتند از (هارول، 2008(:
– عدم توانایی در تشخیص راست- چپ و بالا – پایین.
– عدم توانایی در خواندن ساعت.
– مشکل در به یاد آوردن ترتیب روزهای هفته و ماه های سال.
– اشتباه گرفتن حروفی که شبیه به هم هستند. مثل، ب- پ- ت- ث- ف، یا د- ذ.
– حذف یک حرف. مثل، آشزخانه، به جای آشپزخانه.
– اضافه کردن یک حرف. مثل، پریددم، به جای پریدم.
– اشتباه خواندن صدای حرف. مثل، پرباز، به جای پرواز.
– ناتوانی در درک معنی کلمه.
– ناتوانی در درک متن.
– ناتوانی در به خاطر آوردن متن خوانده شده.
– کمبود توجه.
