میوه باغ پاکى

عبدالله مبارک انسانى حکیم، فرزانه، دانشمند و عارف بود، در ایام جوانى جهت باغدارى و باغبانى به استخدام یک باغدار درآمد.

صاحب باغ در فصل انار تعدادى مهمان به باغ آورد، فریاد زد مبارک انار بیاور، مبارک سبدى انار آورد، انارها ترش بود، صاحب باغ گفت انار شیرین بیاور، آورد باز هم ترش بود، گفت مبارک مگر نگفتم انار شیرین بیاور، در این مدت شش ماهى که در این باغى خبر ندارى انار شیرین از کدامین درخت است؟! گفت: نه خبر ندارم. گفت: چرا؟ جواب داد: روزى که با هم قرارداد بستیم قرار باغبانى بستیم نه

باغ خورى، من از وضع میوه‏هاى این باغ در جهت شیرینى و ترشى خبر ندارم!!

آرى نطفه‏ى پاک، رحم پاک، مادر پاک، تربیت پاک حافظ مال مى‏سازد نه مال مردم خور، باغبان بوجود مى‏آورد نه باغ خور.