روش فعال: یادگیری، تغییرات تجربه بر اثر رفتار یادگیرنده است.
روش فعل‌پذیر: یادگیری، تغییرات رفتار یادگیرنده بر اثر تجربه است.
روش فعال: یادگیری، کسب یک ساخت جدید از عملیات ذهنی است.
روش فعل پذیر: یادگیری، کسب اطلاعات جدید از منابع بیرونی است.
روش فعال: یادگیری، تابع تحول ذهنی کودک است.
روش فعل پذیر: تحول ذهنی، تابع یادگیری کودک است.
روش فعال: «چگونه» یادگرفتن مهم‌تر از «چه چیز» یادگرفتن است.
روش فعل پذیر: «چه چیز» یادگرفتن مهم‌تر از «چگونه» یادگرفتن است.
روش فعال: تحول روانی، توضیح‌دهنده‌ی یادگیری است.
روش فعل پذیر: یادگیری، توضیح‌دهنده‌ی تحول است.
روش فعال: یادگیری، بر پایه‌ی اکتشاف و استقرا قرار دارد.
روش فعل پذیر: یادگیری بر پایه‌ی انتقال و قیاس قرار دارد.
روش فعال: یادگیری کودکان در زمان معین و طبق توالی منظم، با تسریع‌ها و تأخیرهای مبتنی بر تفاوت‌های فردی و امکانات محیطی صورت می‌گیرد.
روش فعل پذیر: یادگیری کودکان در هر زمان، طبق انتظارات بیرونی و با فشار و تسریع صورت می‌گیرد.
روش فعال: یادگیرنده، هم تجربه و هم خود را بر اساس تجربه تغییر می‌دهد.
روش فعل پذیر: یادگیرنده فقط بر اساس تجربه‌ی بیرونی تغییر می‌کند.
روش فعال: یادگیری تعاملی است خلاق که بدون وقفه بین دانش‌آموز و موقعیت آموزشی در جریان است.
روش فعل پذیر: یادگیری، تراکمی است از دانش‌اندوزی که در ساعاتی خاص بین دانش‌آموز و موقعیت آموزشی برقرار می‌گردد.
روش فعال: یادگیری واقعی یعنی فرایند تغییر دادن ادراکات جدید برای همخوانی کردن آنها با ساخت‌های شناختی فعلی از یک سو و تغییردادن ساخت‌های شناختی برای همخوانی کردن آنها با ادراکات جدید از سوی دیگر.
روش فعل پذیر: یادگیری واقعی یعنی انبارکردن ادراکات جدید برای افزودن اندوخته‌های حفظی اطلاعات جدید به اطلاعات قبلی.
روش فعال: یادگیری، فعالیتی است که از فراگیر سر می‌زند و دائماً در حال تحول است.
روش فعل پذیر: یادگیری، فعالیتی است که از معلم سر می‌زند و او پیوسته در حال متراکم نمودن مطالب در ذهن دانش‌آموز است.
روش فعال: ساخت‌های شناختی دانش‌آموزان تنها زمانی متحول می‌گردد که یادگیری از طریق دخالت ارتجالی و فعالیت خودانگیخته‌ی خودِ آنها تحقق پذیرد.
روش فعل پذیر: اندوخته‌های شناختی زمانی متراکم می‌گردند که یادگیری از طریق القائات و انتقالات معلم صورت گیرد.
روش فعال: فرایند یادگیری در زمان انجام فعالیت دانش‌آموزان فرایندی خودگردان، خودفرمان، خودنظم‌جو و خودرهبر است.
روش فعل پذیر: فرایند یادگیری در زمان انجام فعالیت دانش‌آموزان دگرگردان، دگرفرمان و دگرنظم‌دهنده است.
روش فعال: معلم، تکالیف یادگیری را به تبع تکالیف و انتظارات از پیش‌تعیین‌شده بر می‌گزیند.
روش فعل پذیر: معلم، تکالیف یادگیری را به تبع تکالیف تحول کودک برمی‌گزیند.
روش فعال: اکتسابات یادگیرنده در عمق حیطه‌های عاطفی و رفتاری رسوخ می‌کند.
روش فعل پذیر: اکتسابات یادگیرنده در سطح حیطه‌ی شناختی، آن هم در حد دانستن باقی می‌ماند.
روش فعال: محیط یادگیری مهم است.
روش فعل پذیر: ویژگی‌های فیزیکی یادگیری مهم است.
روش فعال: آن‌چه دانش‌آموز انجام می‌دهد موجب یادگیری می‌شود.
روش فعل پذیر: آن‌چه معلم انجام می‌دهد موجب یادگیری می‌شود.
روش فعال: یادگیرنده منبع اصلی تحول خویش است.
روش فعل پذیر: معلم (یاددهنده) منبع اصلی تحول یادگیرنده است.
روش فعال: یادگیرنده بر اثر تأثیر خود بر محیط و واکنشی فعال در برابر عمل محیط به پیشرفت دست می‌یابد.
روش فعل پذیر: یادگیرنده بر اثر تأثیر پذیرفتن از محیط و واکنشی فعل‌پذیر در برابر عمل محیط، تغییر می‌یابد.
روش فعال: درون‌سازی مفاهیم، مستلزم فرایند توحید یافتگی عناصر جدید با ساخت‌های پیشین یادگیرنده و به وجود آمدن ساخت‌های تازه به وسیله‌ی یادگیرنده در تعامل با محیط است.
روش فعل پذیر: فرایند دانش‌اندوزی عناصر جدید با مخازن پیشین است.
روش فعال: اکتساب شناخت به تحول وابسته است.
روش فعل پذیر: اکتساب شناخت به یادگیری وابسته است.
روش فعال: هدایت فرایند یادگیری مهم است.
روش فعل پذیر: هدایت یادگیرندگان مهم است.
روش فعال: یادگیری، درونی کردن روح کلمات و جان واژگان است.
روش فعل پذیر: یادگیری، حفظ کلمات و ذخیره‌ی کالبد واژگان است.
