زمان مطالعه: < 1 دقیقه
خانواده های پرجمعیت و کثیرالاولاد در رابطه با فرزندان خود نیز مسأله دارند. قدرت نظارت و رسیدگی آنها اندک است.
انضباط کافی بر فرزندان حاکم نیست، محیط حیات شان محیطی پرخطر و آشوب طلبانه است. فرزندان نمی توانند با والدین خود (و برعکس) رابطه برقرار نمایند، اغلب کودکان به حال خود واگذار و رها می شوند. هر روز کودکی برای آنها مسأله می آفریند. این یک کفش و پیراهن ندارد، آن دیگری دفتر و قلم می طلبد، آن سومی بیمار است و باید به نزد پزشکش برد آن چهارمی با سنگ شیشه اطاق همسایه را شکسته و پدر باید پس از درگیری خسارت بدهد، آن پنجمی با بچه همسایه دعوا کرده و فساد ببار آورده است، برای آن ششمی پدرش به مدرسه احضار شده که پاسخگوی بسیاری از سؤالات مدیر باشد. . . و همین مشکلات بگونه ای دیگر در رابطه با مادر آن ها مطرح است.