از عادات زشت بعضى از افراد به قول معروف چشم همچشمى است، به این معنا که فرد یا خانواده وضعیت بالاى مادى اقوام یا همسایگان یا دیگران را ملاک قرار مىدهد، و به دست و پا مىافتد که بهر صورت که شده خود را همطراز آنان قرار دهد.
دختر چشم به امور مادى دختران اقوام مىدوزد، و به آرزو مىافتد که همسر آیندهاش، و مجالس عقد و عروسیش همانند فلان دختر باشد، و به همین خاطر در عدم قبول مراجعه کنندگان مناسب حالش که در آن سطح بالاى از مادیت و ثروت نیستند اصرار مىورزد، و آن قدر زمان را در عدم قبول ازدواج طولانى مىکند که از سن مناسب ازدواج بگذرد، آن زمان است که خود را مجبور مىبیند تن به ازدواج با فردى مسن، یا مردى زن مرده بدهد، یا بهتر مىبیند که در خانه بماند تا به عمرش خاتمه داده شود، و بر فرض اگر هم شوهر کند از نشاط جوانى، و شور روحى محروم است، و نه براى او حوصله شوهر دارى وجود دارد، و نه توان بچه دارى و ترتبیت اولاد، و این چشم همچشمى از موانع راه ازدواج، و صفتى شیطانى و عادتى زشت است.
قرآن مجید در سوره حجر آیه 88 و سوره طه آیه 131 از چشم دوختن به دنیاى دنیاداران، و ثروت ثروتمندان منع فرموده، و در روایات ائمهى طاهرین آمده، آنان که دائم دیده به دنیاى دیگران دارند، و در آرزوى رسیدن به آنان هستند، وجودشان دچار حسرت فراوان و اندوه بىپایان است.
ازدواج باید همراه با نیت خالص، و براى خدا باشد، و هدف از آن باید اجراى سنت پیامبر، و تحصیل اولاد صالح، و تشکیل زندگى پاک در سایهى لطف و رحمت حق باشد.
اگر ازدواج بر این پایهها قرار بگیرد بنائى استوار و محکم بپا خواهد شد، و برکات حضرت حق در فضاى این ازدواج جلوهگر شده ثمرات معنوى به بار خواهد آمد.
چون مقدمات ازدواج فراهم شد اطرافیان باید مواظبت کنند این برنامه تحقق پیدا کند، و سعى نمایند از دخالتهاى نابجا در این امر الهى پرهیز کنند، و از خودشیرینى، و قضاوت غیر عادلانه، و بیان تفرقه انگیز، و سست کننده مسئلهى ازدواج جدا خوددارى کنند.
