کودکان امانت های خداوند در دست والدین و دوست مردمند. به هنگامی که پدر و مادر از دنیا بروند مسئولیت آن دیگران سنگین و تکلیف اسلامی بر آنان بار می شود. مردم وظیفه پیدا می کنند که یتیمان را تحت کفالت خود درآورند و برای آنان پدر یا مادری مهربان باشند.
اسلام درباره ایتام سفارش بسیاری کرده و خواسته است مردم به نوازش و سرپرستی آنها بپردازند و در اداره شان با یکدیگر همکاری کنند. روش اسلامی تربیت ایتام در خانه خویش و بمانند فرزند خویش است. آنها نیاز دارند فردی را که به او پدر یا مادر صدا کنند و از آنها در مواقع لزوم یا اضطرار کمک بخواهند و مردم موظفند چنین شرایطی را برای اینگونه اطفال فراهم سازند.
عدم رسیدگی به ایتام ضایعاتی پدید می آورد که اثر آن متوجه همه جامعه است. تحقیقات مؤسسه مرکزی مشاهده درباره کودکان فاقد اخلاق درباره 2855
کودک بی نظم و بداخلاق نشان داده است که 509 نفر آنها فاقد پدر، 612 نفر فاقد مادر، 290 نفر آنها محروم از حق حضانت، 409 نفر آنها محروم از پدر و مادر توأما، . . . بودند.
