مدت زمانی را که معلم صرف آموزش مفهومی از موضوع درسی می کند می تواند با چگونگی و اهمیت آن مفهوم ارتباط داشته باشد. بدین معنی اگر مدت بیشتری در تدریس مفهومی صرف شد می توان آن را مهم تلقی کرد و حدس زد که در امتحان سئوالی از این قسمت خواهد آمد. یا اینکه می تواند ناظر بر درک بیشتر معلم و علاقه وی نسبت به آن مفهوم باشد. همه این برداشت ها و استنباط ها در «پس زمینه ی» تدریس و در بخش «نامرئی» رفتار آموزشی معلم نهفته است که دانش آموزان به طور ناخودآگاه آن را دریافت می کنند، حتی اگر معلم خواهان انتقال این احساس نباشد و آگاهانه سعی در مخفی کردن آن داشته باشد. پس آنچه زمان تدریس یک مفهوم را تعیین می کند نه محتوای آن بلکه کیفیت شیوه ی تدریس از نظر پیش سازمان دهنده های اولیه آن است. برانگیختن احساسات و توجه و گزینش مثبت به آنچه قرار است تدریس شود نیز در کاهش و افزایش طول زمان تدریس دخالت دارد.
منو
