عزت نفس، شامل دیدگاه ها و برداشت های کودک از استعدادها، توانایی ها و مهارت هایش است. کودکی که عزت نفس پایینی دارد، دچار ضعف خودپنداره و ضعف احساس خودارزشمندی است و تصور می کند که هیچ کاری را نمی تواند با موفقیت انجام دهد. این احساس
خود کم بینی و درماندگی کودک ممکن است او را از ارزیابی درست استعدادهایش باز دارد و نتواند جایگاه واقعی خود را در بین سایر هم سن و سالانش به درستی ارزیابی کند. یافته های بی شماری نشان می دهند، کودکان مبتلا به ناتوانایی های یادگیری در مقایسه با هم سالان خود، دارای عزت نفس و خود پنداره ی پایین تری هستند (گرولینک و رایان، 1990 و استنلی، دای و نولان، 1997(. هم چنین پژوهش های دیگری نشان می دهند که هر گونه مداخله در زمینه ی افزایش عزت نفس کودک موجب تقویت عملکرد تحصیلی و کاهش رفتارهای مشکل آفرین او می شود (کلوموک و کاسدن، 1992(.
