گفتیم که این حق کودک است تا مورد پذیرش و قبول قرار گیرد. این حق که برای والدین تعهد و تکلیف پدید می آورد هم دارای ریشه مذهبی است و هم ریشه عقلانی، و البته حق همین است که عقل و شرع یکدیگر را تأیید نمایند از نظر مذهب کودک باید مورد قبول قرار گیرد زیرا که پاره پیکر و وجود پدر و مادر است و بخشی از وجود و هستی آنهاست.
از نظر عقل هم کودک این پذیرش را طلبکار است از آن بابت که وجودی است خواست شده و طلب شده. شما او را به وجود آورید و شما او را به این جهان مهمان کرده اید. این کمال ناجوانمردی است که فردی را به مهمانی بخوانند و نعمت پذیرش را از او دریغ دارند، کودک قادر به دفاع از حق خود نیست و می دانید که در چنان صورتی خدا مدافع حقوق اوست.
برای کودک ضروری است که احساس کند مقبول والدین است و این مقبولیت منبع احساس امنیت بسیار است و در رشد شخصیت او اثر دارد ضمن اینکه خود کودک نگرش سازنده ای نسبت به خود پیدا خواهد کرد. به هنگامی که در خانواده ای نابسامان مقبولیت جای خود را به طرد دهد والدین مسئول همه عوارضی خواهند بود که مذکور افتاد.
