محیط خانواده ممکن است برای کودکان امن و یا ناامن باشد که در صورت دوم آن خانواده را نابسامان می خوانیم زیرا میوه ای که از آن بوجود می آید بسیار تلخ و ناگوار است.
والدین باید بکوشند محیط خانواده را گرم و صمیمانه پدید آورند که در
چنان صورتی بسیار از رفتارها و احساسات تحت کنترل و مهار در می آیند و کودک با شور و گرمی به سوی آنها جلب خواهد شد. مراقبت والدین از کودک در محیط خانه امری نیست که بدون اندیشه و حساب پدید آید. پدران و مادران در این رابطه باید طرح و نقشه ای اندیشیده داشته باشند و بخشی از اوقات و عمر خود را در این رابطه مایه بگذارند.
پدران و مادران می توانند با تهیه اشیاء مورد علاقه، با بازی با آنان، با ایجاد هیجان در آنان کاری کنند که او محیط خانواده را دوست داشته باشد، به آن دلگرم باشد، احساس نزدیکی با آنان کند، حرف و سخن خود را با آنان در میان بگذارد از آنها مدد بخواهد که امر خود در پیشگیری از بروز خطرات بسیاری به آنان کمک خواهد کرد.
اصولا فضای عاطفی و گرمی کانون، خود نقش مهمی را در زمینه سازی برای رشد کودک ایفا خواهد کرد، موجبات دوست داشتن را در آنان برمی انگیزاند و سبب آن خواهد شد که طفل با قدمهای آرام و ثابت در جهت ارتقا و تکامل به پیش رود.
