روش تنبیه رفتاری در تربیت کودک

در سال اول زندگی کودک که کودک تنبیه در خاطرش نمی ماند، بهتر است با تنبیه ساده، مانند زدن روی دست و پای کودک، به لجبازی و تحکم او خاتمه دهیم. ولی در سال های بعد، تنبیه کردن، خاطره می گذارد. طوری که اگر موضوع تنبیه، درست و اصلاحی باشد، کودک را به احساس گناه، گریز از گناه و یا درک مسئولیت، متوجه می سازد. به شرطی که این تنبیه با احتیاط و واقعا به قصد بیداری او بوده و به محض این که، با چشم ها درک شد که حال تنبیه به کودک دست داده، تنبیه قطع شده باشد و اگر موضوع تنبه، منفی یا بر امری غلط و بی ارزش و از روی بی احتیاطی صورت گرفته باشد، خاطره ای بد و نفرت انگیز بر جا می گذارد. در هر صورت تنبیه کردن، کاری است بس دشوار، ظریف و دقیق و در عین حال به موقع خود، لازم. گاهی بهتر است به جای تنبیه بدنی، کودک را از بازی با وسایل دوست داشتنی اش محروم کرد.