اکنون زمان بازبینی هر یک از راه حل ها و تصمیم گیری در مورد اینکه کدام یک آزمایش و کدام حذف شوند، فرارسیده است. فرزندتان را تشویق کنید هر یک از راه حل ها را جداگانه بررسی کند. این سؤال ها را از او بپرسید:
»آیا این راه حلی بی غرض و عادلانه است؟«
»آیا این راه حل انجام پذیر خواهد بود؟»
»آیا بی خطر است؟»
»چه احساسی در من ایجاد می کند؟ چه احساسی در دیگران ایجاد می کند؟»
این تمرین فرصت دیگری را برای بررسی الزام محدود کردن رفتارهایی خاص با فرزندتان فراهم می کند. برای مثال، روزی که موریا با همبازی شنایش دچار مشکل شد تصمیم گرفت در خانه بماند و به مدرسه نرود. می توانستم به او بگویم این راه حلی عملی نیست زیرا روز بعد هم باید با این مشکل رو به رو شود. چنین گفتگوهایی به والدین فرصتی برای تقویت ارزش های خانواده را می دهد. می توانستم به او بگویم: «به نظر ما رو به رو شدن با مشکلاتت بهتر از فرار از آنها به وسیله ماندن در خانه است.» همچنین می توانستم این موقعیت را برای تقویت ارزش اخلاقی موریا برای مهربان بودن تقویت کنم: «از این که در مورد گفتن این موضوع به مارگاریت که هنوز می خواهی دوستش باشی فکر کرده ای، خوشحالم. فکر می کنم حساس بودن نسبت به احساسات دوستت مهم است.«
