ممکن است والدین در امر تربیت فرزندان دچار مسامحه یا غفلت گردند و فرزندان آنچنان که شایسته و ضروری است تربیت شوند. در چنان صورتی امکان سازندگی مجدد وجود دارد ولی با ذکر این نکته که این امر اولا دشوار است و ثانیا به شرایط سنی و مدت زندگی منحرفانه فرد بستگی دارد. هر چند سن بیشتر شود امکان سازندگی کمتر است و هم هر چند بر طول مدت انحراف در کودک بیشتر میگذرد از امکان بازسازی کاسته خواهد شد. این امر بدان خاطر است که بازگرداندن فرد از عادت خود در حد اعجاز است.
آری، از نظر ما درست تربیت کردن بسی آسانتر از تربیت مجدد است و این نکته ای است که والدین نسبت به آن باید هشیار باشند. مخصوصا به این امر هم باید توجه شود که تربیت مجدد نیاز به صبر و حوصله ای بیشتر و فنون و آگاهی زیادتری نیازمند است و هر کسی نمی تواند در این راه موفق باشد.
در عین حال ما در هیچ مرحله ای از عمر از اصلاح نابسامانی ها و انحرافات در کودک نومید نیستیم و حتی اگر جوانان و بزرگسالانی هم منحرف و فاسد باشند امکان بازسازی آنها وجود دارد ولی دمی پیامبرگونه و آگاهی از اسرار و مفاتیح علم الهی لازم است تا در این زمینه موفقیتی حاصل گردد. اگر کودکی فاسد و منحرف در کنار ما بود نباید از او قطع امید کنیم. اصل امانتداری والدین ایجاب می کند که هم چنان نقش و وظیفه خود را در رابطه با او ایفا کنند.
